تا ی مدت فکر میکردم به خاطر سنه از ی جایی به بعد فهمیدم به تنها بودن و تنهایی کار کردن عادتمون دادن…
البته تنهایی زندگی کردن بهتر از زندگی با آدماییه که باهاشون نمیسازی ولی گاهی برید پیش اینایی ک تنهان بشینید ی گپی بزنید اونم نیاز داره…
نظرتون چیه؟؟اینجور وقتا میرید پیش کسی که تنهاس یا نه؟
دقیقا منم انگار خانوادم مسبب این تنهایی ان
خب تنها ها رو از کجا پیدا کنیم 😐
من تو مدرسه و دانشگاعم تنها بودم
ای کاش مادربزرگم هرزگاهی میبردمش بیرون و میگردوندمش و. باهاش حرف میزدم حیف که جاهل بودم و نوجون ، تو یه خونه بودیم ولی تنها بود
من گسی رو می شناسم به مردم میگه تنهاست. ولی واقعیت اینه که دلیل مشکلات جسمی و روحی خواهر و برادرشه و عذابشون میده. همشون فرار کردند.
