قبلا همه چیز برام مهم بود اما الان هیچی برام مهم نیست خیلی کم گریه میکنم برعکس قبلا
سنیم ندارم ۱۶ سالمه اما با تجربیاتم و شناختی که از ادما دارم حس میکنم ۵۰ سالمه
نه حوصله بیرون رفتن دارم نه هر کاری همچیو نصفه ول میکنم..
با اینکه ظاهر قشنگیم ندارم اما برام دیگه مهم نیست
حتی اگه بگن بهم زشت برام مهم نیست
حتی ترسیم از مرگ ندارم.
منم مثل تو عم ولی یه سری تفاوت هم باهات دارم
دقیقااا منم مثل توام
انگار زندگی دیگه رنگ وبویی نداره
انگار هرچی از ادما فاصله بگیری حالت بهتره
دوران نوجوونی تو قشنگ بگذرون سنت بشه ۱۸ همش درگیر دانشگاه و سرکاری الان خوش خوشانته
خو این رفتار خوبی نیس،صدمه میبینی گلی
نمیدونم چطوری و با چ روشی ولی سعی ات رو بکن ک امیدوار بشی ب زندگی ات
چیکار کنم بخدا نمیتونم نابود شدن خونه و خانواده و زندگیمو ببینم
چ فایده خانواده مگه منو دوست دارن
اگه دوسم داشتن بابام مسخره ام نمیکرد اشکمو در نمی آورد
نمیتونم فقط از خدا کمک میخوام
روزانه صد جور دعا و ذکر میگم‌تنها کاری ک میتونم بکنم همینه
