سلام . من و شوهرم با هم بین ۶۰ تا ۷۰ میلیون درآمد ماهیانمون هست مجموعا. اما همه چیزو از صفر و بدون حمایت شروع کردیم و تقریبا ماهی ۴۰ میلیون از این درآمد میره برای قسط. قسط خونه ، ماشین، وسیله های خونمون و .. حدود ۲ ساله ازدواج کردم. خونه خریدیم همون اول اما خونمون ۶۰ متره . ناشکری نمیکنم . اما وقتی جوون های دورمو میبینم که بدون فشار رفتن سر زندگی خونه بهشون دادن حمایت شدن دل سرد میشم. به نظرتون منم میتونم تا ۵ سال آینده با این وضع قسط یه خونه دلخواه داشته باشم ؟ با این وضع تورم
بچه ها باورتون نمیشه! برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید.
یه روزی به خودت افتخار می کنی که منت کسی سرت نیست خدا رو شکر کن
این همه آدم حمایت شدن بدون منت. شوهر من صفر تا صد همه مخارج با خودش بود و ذره ای حمایت مالی نشد. از این ناراحتم که اگر ذره ای حس مسوولیت به بچشون داشتن حمایتش میکردن که حداقل راضی تر زندگی کنه. ما خیلی تحت فشار بدهی و قسطیم مخصوصا شوهرم
اشتباه کردی زن مردی شدی که هیچی نداره حتما هرچی هم میخرید به نام شوهرته اگر اینجوریه که حسابی باختی
خودمم گاهی همین فکر و میکنم با اینکه شوهرمو دوست دارم. زیاد این چیزا مطرح نیست اما خونه ۳ دنگ به نام منه . شوهرم کوچیک ترین پولی دستش میاد برای من طلا میخره