خواهرم ۱۰ سال ازم کوچیکتره
هیچ فامیلی همسن خودم ندارم
دوست انچنانی ای هم ندارم که بشه یه سری چیزا رو بهش بگم
با مامانمم تا حرف میزنم میگه حرف میزنی استرس میگیرم برو تو اتاقت
میرم تو گوشیم باهام دعوا میکنن
۱۹ سالم شده. انقد از بچگیم تا الان حرف تو گلوم مونده دارم خفه میشم هیشکی بهم گوش نمیده.
بمیرم برات که اینجام کسب بهت گوش نداد
دانشگاه نمیری ؟ جایی نمیری دوست پیدا کنی؟
میفهمم حالتو منم مث شما تا این سن هیچکس نداشتم باهاش حرف بزنم الان با امام زمان حرف میزنم خیلی خوبه شما هم امتحان کن بهترین.رفیقه رفیقی که همه کار از دستش برمیاد قضاوتت نمیکنه به حرفات گوش میده و همیشه هم در دسترسه فقط کافیه صداش کنی یه وضو بگیر پای سجاده یه جای خلوت یه زیارت ال یاسین بخون و بشین با خودش خرف بزن کافیه فقط صداش کنی میاد کنارت تا ب حرفات گوش بده و مشکلت حل کنه امام زمان از پدر و مادر به ما مهربونتره ما زندگیامون بی صاحب نیست فقط کافیه بریم سمتش اون از ما به خودمون مشتاق تره خیلی اروم میشی حتما امتحان کن من الان جوری شده اگ جایی باشم و مشکلی برام پیش بیاد فقط دلم میخاد یه جا خلوت پیدا کنم و با اقا حرف بزنم هم کمکم میکنه هم ارومم میکنه همم نیازی نیست بترسم که رازهامو بفهمه
عزیز دلم خیلی از افراد مشکل شما رو دارند به همین دلیل احساس تنهایی میکنند اما شرایط اینطور نمیماند
اگه میشه لطفا درس بخوان به دانشگاه برو روی خودت کار کن اگه امکان داره دوره‌های بهبود فردی رو حضوری یا آن لاین شرکت کن و ببین که چقدر اوضاع عوض میشه نگاهت عوض میشه ارتباطات خوبی ایجاد میشه
و در آخر سعی کن حتما با یک متخصص مشاوره صحبت کنی حرفاتو بزنی حرفاشو بشنوی و از همین الان با کار کردن روی خودت مسیر آینده‌تو مشخص کنی
خیلی زود دیر میشه کاش من همسن تو بودم برای خودت وقت بذار انرژی بذار کتاب بخوان باشگاه برو پادکست گوش کن خودتو بساز تا چیزی برای گفتن داشته باشی که همه دوس داشته باشن کنارت باشن
همینجوری بشینی یه وقت میبینی سی ساله‌گی رو رد کردی چهل ساله شدی و هیچ کاری نکردی
وقتی برای خودت کاری نکنی کسی هم کاری برات نمیکنه
