ساعت کاریم بده یکم

سمت خودم خیلی گشتم حقوقش انقدری کم هست که نمیشه کاری کرد باهاش  دندونامم خراب شده باید هزینه کنم درست کنم ولی پول ندارم فقطم به یه دکتر اعتماد دارم که اونم گرونه این حقوقی که درمیارم نهایت بشه ذره ذره درست کرد دندونامو 

از طرفی بخوام با بی آرتی برگردم خیلی کمتر درمیاد تا تاکسی 

فقط یکم از شب میترسم همین

اگه یه خانواده حمایتگر داشتم الان وضعم این نبود 

حسرت کساییو میخورم که خانوادشون بهشون اهمیت میده 

منو که کلا دوست ندارن قشنگ میتونم بفهمم از همون پنج سالگی یادمه هی فکر میکردم اینا خانواده من نیستن چون هیچیشون شبیه خانواده نبود 

بابام وقتی دوسالم بود ولم کرد 

بعد یه مدت برگشت بعد کم کم معتاد شد مامانم که زیر زیری خیانت می‌کنه 

از دست این خانواده کلا نیاز به تراپیست هم دارم ولی پولشو ندارم 

مثلا اگه اونجا 15 تومنه اینجا هشت تومن الی ده تومنه 

اینجایی که هستم اگه حقوق بالا بخوام باید توش سابقه داشته باشم کم پیش میاد به آدم بی سابقه کار بدن 

اگه هم کار بدن نیاز دارن تایم خیلی زیادیو کار کنم مثل از صبح تا شب 

اوضاع خانوادم معمولیه اما چون بهم تو هیچی کمک نمیکنن وضعیتم خوب نیست مجبورم دستم تو جیب خودم باشه