عزیزم اصلا بد بختی من اینه رود ر بایسم نمیتونم اوقات کسیرو تلخ کنم مشکل اینه بعد از رفتنشون احساس ناپاک بودن میکنم به خدا اوقات تلخی نمیکنم
میگم خودتو یه لحظه جای من بزار به نظر شما حق دارم خونرو کثیف بدونم یا بیخیال شم
کلا وسواسی هستید یا وقتی اون بچه میاد خونه تون دچار وسواس می شید؟!
[QUOTE=389108406]راستی عزیزم اول تاپیکت رو خوندم واقعا اعصابم خراب شد واسه همین تند جوابتو دادم ، معذرت میخام🙏[/QUOTE خواهش میکنم همین که وقت گذاشتید یه دنیا ممنون
راستش من مدام بچه کسی رو چک نمی کنم
البته شما چون کلا به این بچه حساسیت دارید شاید سخت باشه براتون. وقتی که دیدید همون موقع به مادرش بگید که ببره دستشویی.
یه مساله ای هم هست که فقط شامل شما نمیشه اینه که آدم های وسواسی همه چی رو خیلی اغراق شده تر از اونچه که هست می بینن و عکس العمل نشون می دن
من یه اتاق دارم خونه که همه می دونن برای نماز هست و سجاده و قرآن هم اونجا هست. حتی توی مهمونی های شلوغ هم که همه با کفش میان کسی وارد اون اتاق نمیشه بجز کسانی که نماز می خونن. جلوی در دمپایی گذاشتم. در حالت عادی هم مهمون بچه دار داشته باشم درش رو قفل می کنم که یه وقت از این مشکلات پیش نیاد
از اون طرف هم به خواهری که می گید خوبه و دو سال یکبار گذرش به خونه برادرش میفته و احتمالا دیگه دفعه بعدی بچه دیگه مدرسه بره و این مشکلات رو نداشته باشه من باشم کلا ترجیح میدم هیچی نگم و نهایتا فرش رو میدم قالیشویی
هر روز که نمیاد بگیم مدام مشکل تولید می کنه
