همشون لول پایین و بی کلاس و سطح فرهنگشون پایینه
هیچ کاری جز غیبت و فضولی کردن ندارن
ولی برعکس فامیلای بابام همشون باکلاس و سرشون توی کار خودشونه حتی صجبت کردنشون زمین تا اسمون فرق داره
بعد مامانم توقع داره من بشینم مثل خودش صبح تا شب غیبت این و اونو کنم
وقتی هم. میگم مامان ولم کن عصبی میشه
همچنان معتقده فاملای خودش و خودش بهترینن و بقیه دشمنن
اه خسته شدم دیگ
وقتی اینجور گفت. بگو مار دارم. شما خبرا رو بهم برسون. وقتی شروع کرد غیبت کردن. خودتو مشغول کار نشون بده بی خیال میشه
اوه درکت میکنم چقدر این دو مورد باهم اختلاف سطح دارن.
من اینطور مواقع هر چی طرف میگه با آرامش و سوالی طور میگم خب که چی؟ خب به من چه؟ الان چکار کنم؟
طرف می‌فهمه داره چرت و پرت میگه دیگه ساکت میشه
دقیقا مث مادر احمق من
وقتیم بش میگی ب من چ خب ک چی میزنه سلیطه گری
