آدما همیشه میگن میگذره
اما بعضی وقتا به خودم نگاه میکنم میبینم با وجود گذشت سال یسری چیزا برا من نگذشته فقط اون زیر ته نشین شدن
و هنوز مثل بار اول قدرت ناراحت کردن و به گریه انداختمو دارن
شاید باید ازشون درس گرفت ما از هر سختی و رنجی یه درس میگیرم
شاید نباید انقد دنبال سرزنش و خودخوری کردن باشم هر چی بود تموم شد
یسری چیزا از توان ما خارجه،ما هم انسانیم نباید انتظار داشته باشیم همیشه عالی و خوب باشیم
فقط میخوام بگم با هر حالی هستی خودتو درک کن و سخت نگیر