میرفتم پیش عشقم و همه حرفایی که مدت هاست تو دلمه بهش میزدم
وقتی علم و آگاهیش نباشه فرصتش مایه‌ی مکافاته...وقتی ندونی حتی نیته خیرت میتونه عواقبه شر داشته باشه هرکاری کردن اشتباهه محضه..
ولی اگر قرار بود همینطوری ساده بهش نگاه کنم شاید به خدا میگفتم چرا؟....و جوابمو میگرفتم...
ارزوی قشنگیه ولی نمیتونم بگم چیکار میکردم😁
2خصیصه مهم انسانیت رو به آدمها یاد میدادم
کاری میکردم همه مردم جهان بلا استثنا شرف و وجدان داشته باشن.
همین دو تا صفت باعث به وجود اومدن دنیای خوب و با آرامش و صلح، بدون کینه و قتل و تجاوز میشد.
هر چی آدم بدو کلا بدی بود از دنیا پاک میکردم همه چیزم بین آدم خوبا مساوی تقسیم میکردم تا همه مثل هم زندگی کن
خودمو ملکه ر دنیامیکردم برا همیشه یه امپراتوری مثل کوروش کبیر بزگ درست میکردم طبق نظر کوروش پیش میرفتم انسانای خوب و بیگنا رو نگه میداشتم انسان های بد لجن مینداختم داخل یه جزیره که زجر بکشن ازادی به مردم میدادم به برده نمیگرفتمشون به فقیر کممک میکردم به بی کس پناه میدادم به ازرده دل ارامش میدادم به نا امید امید میدادم به خون خواه عدالت میدادم بهبه خانواده های اعدامی های بی گناه زندگی میدادم و فقط قانون رو کردار نیک رفتار نیک گفتار نیک میذاشتم
همیشه تو لحظه تصمیم می گیرم
پس بزار هر وقت اومد تو دستم ،در موردش صحبت می کنم
