من همیشه سرم تو لاک خودم بود تو مدرسه و اینا کلا کسی رو زیاد نمی‌شناختم و فکر هم نمی‌کردم کسی منو بشناسه مثلا از کلاسای دیگه ، یه بار داییم (جوونه و بازاری هس) یه چیزی درباره مدرسه ازم پرسید و گفت شنیده که مثلا درسم خوبه ، تعجب کردم گفت خواهر رفیقاش تو مدرسه مون بوده و از روی برد نمرات و بعضی وقتا اجرا هام تو مراسما ، هم اون دختره هم رفیقاش منو میشناختن😅 این خیلی برام عجیب بود!!
اون زمان گوشی ها اینترنت نداشت اکثرا هم گوشی و کامپیوتر یا لپ تاپ نداشتن برای اینکه بدونم دانشگاه چی قبول شدم رفتم یه جا که کار کامپیوتری انجام میداد. اسمم با کدی که داده بودن رو گفتم خودش برام زد بعد گفت دانشگاه شهید بهشتی قبول شدین تبریک میگم. باورم نمیشد
گفتم جدی یا شوخی میکنید. گفت بیا خودت ببین. خیلی لحظه شیرینی بود برام...
اینکه همه درها به روم بسته شده خیلی رمانگونه س،
زندگی یکی از اقواممون واقعا پر از درده و آدم انگار داره رمان میخونه.
فک کن ده تا بچه داشته خودش سی سالش شوهرش میمیره .هم زمان دامادشم میمیره و پسرش زنشو طلاق میده.فک کن یه خونه با۱۰تا بچه که یکیش شوهرش مرده یکیش ام زن طلاق داده و ۸تا بچه قد و نیم قد.با چنگ و دندون بچه هارو بزرگ میکنه و شوهر میکنه که دوباره مرده اذیتش میکنه جدا میشه .باز مردم براش حرف درمیارن چون مطلقه بوده و انقد اذیت میکنن تا مجبور میشه باز ازدواج کنه و....
خیلی خلاصه گفتم بخوام تعریف کنم یه کتاب میشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
26 ثانیه پیش
35 ثانیه پیش
39 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
