جدی چی باعث میشه اینقدر ب سرنوشت خودتو عزیزانت مطمین باشی؟ چرا فکر میکنی دست سرنوشت هرگز سراغتون نمیاد؟ تنهاییش مسخره میکنی خدا بهت رحم کنه...ببین اینکه دوست نداری باهاش همنشین باشی اوکی...ولی اینکه داری مسخره اش میکنی خصوصا بخاطر شرایطی ک دست خودش نبوده ، خیلی کار زشتیه ...دارم فکر میکنم چقدر مسخره اش میکنی و چقدر براش حرف درست میکنی در روزمره..اکه جایی بره اگه یکم ب خودش برسه سریع براش حرف درست میکنی ک عه فلان .خدایا
ن از زن داداش فامیل در میاد ن از خواهر شوهر...زن داداش من هر موقع ب فامیلای ما میرسه یک بند در مورد منو شوهرمو بچم حرف میزنه...وقتی هم ک بمن میرسه از زنداداش و بچه داداش خودش بد میگه...میگه بچه داداشم معلوله ن حرف میزنه ن راه میره همه رو میزنه...در حالیکه من بچه دیدم ...خیلی ناز و سالمه ...دیگه بعضیا اینحورین.من همیشه بخاطر مادرم بهش احترام میزارم.ولی اصلا اصلا باهاش قاطی نمیشم
دوستان عزیز خواهر شوهر من با همه مردا معاشرت میکنه و اصلا تنها نیست یجوری رو من گارد گرفتید درکتون نمیکنم
