همه ما از بچگی داستان‌هایی شنیدیم که پر از رنجه:
عشق‌هایی که با زجر همراه بودن
عاشق‌هایی که زخم خوردن، منت کشیدن، جنگیدن...
و تهش به ما یاد دادن که:
عشق واقعی یعنی درد کشیدن.
ولی واقعا همینه؟
نه، این‌طور نیست.
عشق واقعی، ممکنه گاهی چالش برانگیز باشه… اما قرار نیست رنج مداوم داشته باشه.
رنج کشیدن همیشگی در رابطه، اسمش عشق نیست؛
وابستگی، ترس یا الگویی ناسالمه که باید اصلاح بشه.
نظر شما چیه؟
عشق رو چطور معنی می کنید؟
آیا عاشق بودید؟
خیلی خوبه که نظرات رو به اشتراک بذاریم تا آگاهی جمعی بیشتر بشه.
با احترام
