دوست پسرم هست
دو سال و نیم با هم هستیم خیلی پسر خوبیه با درک هست حامی بوده برای خوشحالیم تلاش کرده
ولی پول ندارم الان بیاد جلو درسش هم سه سال. دیگه تموم میشه در حالیکه من خودم الان سرکارم
بعضی وقتا زنگ میزنه در حد دویست تومان سیصد تومن ازم میگیره نه اینکه بخواد سواستفاده کنه ها واقعا دست و بالش تنگه
خانواده ش هم هیچ تلاشی نکردن که پا پیش بذارم برای یه نامزدی ساده هم میگن پول نداریم در حالیکه اینقدر بی پول نیستن دو تا خونه دارن یکیش رو دادن اجاره چون سه تا بچه دارن نمیرسونن
خودش میگه سه سال دیگه صبر کن درسم تموم بشه میام جلو چیکار کنم خانواده م الان حمایتم نمیکنن
از یه طرفی میگم چرا باید تو رابطه ای بمونم که حتی پول هم از من قرض میگیره از یه طرف دیگه میگم خوب پسر خوبیه درکم می‌کنه حیف از دستش بدم ولی الان ۲۶ سالمه سه سال دیگه میشه ۲۹ سالم
