سلام من از بچگی هیچکس تو انجام کاری تشویقم نمیکرد و از این خانواده ها داشتم که اصلا ریسک نمیکنن بسیار قانع هستن و هرگز سمت انجام کاری نمیرن.
حتی سیاست نداشتن.با این حال من دلم میخاست مثل اونا نباشم.
من رشته مدرسه اشتباه رفتم تو درس به هیچ جا نرسیدم زود ازدواج کردم و بعد رفتم سمت هنر خیاطی اما بخاطر اینکه علاقه نداشتم ول کردم و بعد رفتم ارایشگری و هیچکس تو خانوادم پشتم نبود که حتی مدلم بشه و جسارت نداشتم کار کنم با اینکه مدرک گرفتم و دو سه جا رفتم نتونستم ادامه بدم چون هرکاری کردم مشتری نتونستم جذب کنم و ارایشگری رو ول کردم
و وقتی کارخانه رفتم کار کنم برام بشدت سنگین بود تحمل کردم اما میرسیدم خونه از شانه درد خوابم نمیبرد و اینو ادامه ندادم...
حس میکنم بی عرضه ام...وقتی نگاه میکنم هرکی از درس یا هنر بجای رسیده و من نتونستم خیلی از خودم بدم میاد...کسی مثل من بوده همه چیو هی نصفه ول کنه ...الان وضعیتتون چطوریه؟
