چی بگم واقعا
من خودم متاهلم الان تو یه موقعیتی هستم که میگم ای کاش اون موقع همچین شرطی میذاشتم موقعیتمم میپرید مهم نبود البته ادم با ادم فرق میکنه یهو ته دلت و خالی نکنم خدایی نکرده
شما با مادرت صحبت کن موقعیت و خانواده طرف مقابلت و بسنجید اگر قبول کنن که چه بهتر قبول نکنن یه چیز دیگه حتما بعنوان پشتوانه داشته باش
داداش داری؟بهش بگو خودت حاضری این کارو بکنی؟
خوبه مادرت خوبیتو میخادمادرخواستگارم گفت خونه به نام دخترت میزنی به جای مهریه مادرم خودتشو پاره کرد اخرم اون ازدواج سرنگرفت به جایی هم نرسید
وا دیگه کی تو این شرایط از خودش خونه داره اول زندگی چرا انقد همه چی سخت میکنن اینجوری ادامه بده فکر نکنم ازدواجی صورت بگیره اکثر همین مادرامون زندگی با هیچی شروع کردن وپدرامون هیچی نداشتن الان توقع از پسر مردم دارن
به عنوان کسی که سال‌ها توی دادگاه‌ها بودم میگم هم زن‌هایی داریم که توسط این قانون بهشون ظلم شده و هم مردانی داریم که به واسطه‌ی بی عدالتی حقشون خورده شده.
اگر به فکر حقوق برابرید خب حق طلاق و مسکن و اشتغال و تحصیل و خروج از کشور بگیرید
این قانون ضد زن رو خودتون اصلاح کنید
اگر درآمد و تحصیلات ندارید
مهریه بگیرید
اما خونه‌ای که قبل از وارد شدن به زندگی مشترک گرفته بشه اسمش مهریه و پشتوانه نیست
یک نوع باج‌گیری محسوب میشه
البته این نگاه منه
