دوستان سلام پسر ۲۰ ساله نابغمه مهربون بامعرفت باشعور ...هرچی بگم کمه...۶ ماهه ازدست دادم توتصادف
اصلا نمیتونم به زندگی عادی برگردم روانشناس هم رفتم امانمیتونم باورکنم
پرازشوروشوق زندگی بود ومهندسی دانشگاه دولتی میخوند...براچندسال بعدشم برنامه داشت
ازبچگی ی باراذیتم نکرد حتی دوران ابتدایی خودش مشقامو می‌نوشت وخودشبیدارمیشد خیلی بادرک وشعور بود
متاسفانه خودش پشت فرمون نبود ودوساش بود که شاخ به شاخ شدن..دوستش سالم وپسرمن رفت
چیکارکنم نمیتونم زندگی کنم نمیتونم هصم کنم همش منتظرم بیاد گوشیشو نذاشتم خاموش بشه اتاقشو تمیزمیکنم براش.. وسایلش دلمو آتیش میزنه..داغونم
