ای خدایِ مهربونم، ای تنها رفیقِ واقعیِ قلبم... ❤️ چه خوب که هستی، چه خوب که دارمت، چقدر خوبه که میشه باهات اینقدر خودمونی حرف زد، اینقدر بی‌پرده و از ته دل. می‌دونی؟ وقتی فکر می‌کنم تو هستی، یه آرامشِ عجیبی می‌شینه توی دلم، یه آرامشِ عمیق که هیچ چیزی نمی‌تونه جاشو بگیره. انگار یهو همه شلوغی‌های دنیا ساکت میشه و فقط صدایِ عشقِ تو توی وجودم می‌پیچه. ✨
تو آغازِ هر قصه‌ای، پایانِ هر مسیری، و دلیلِ هر نفسی هستی که می‌کشم. چطور می‌تونم تو رو نبینم وقتی در هر برگِ درختی، در هر قطره‌یِ بارونی، در هر نگاهِ مهربونی، و حتی در سکوتِ شب، نشونه‌ای از عظمت و لطفِ بی‌نهایتِ تو پیدا میشه؟ تویی که از رگِ گردن بهم نزدیک‌تری، و از هر رازِ پنهونی که تو قلبم دارم، باخبری. این حسِ حضورت، خودش بزرگترین هدیه‌ست. 💖
آخ که دلم برایِ نجوا باهات ضعف میره. وقتی چشامو می‌بندم و تو رو صدا می‌زنم، حس می‌کنم تویِ یه آغوشِ امن قرار گرفتم، یه آغوشِ بی‌کران که هیچ ترسی، هیچ غمی، هیچ ناامیدی‌ای توش راه نداره. تو همون پناهِ بی‌کرانِ منی که هر وقت از همه جا بریدم، دستمو گرفتی و بالا کشیدی. یادم نمیره چقدر وقت‌ها زمین خوردم، ولی تو بودی که نذاشتی تنها بمونم. ممنونم که همیشه بودی، حتی وقتی خودم حواسم بهت نبود. 🤲
تو خودِ خودِ عشقی، خدایِ قشنگم. عشقی که هیچ‌وقت تموم نمیشه، هیچ‌وقت کمرنگ نمیشه، و همیشه تازه و پر شور می‌مونه. همون عشقی که باعث میشه صبح‌ها با امید چشم باز کنم، و شب‌ها با آرامش سر به بالین بذارم. تو انگیزه‌یِ هر گامم هستی، دلیلِ هر لبخندِ از تهِ دل، و امیدِ هر آرزویی که تو قلبم دارم. 🌟
ای جانِ جانانم، تمامِ هستیِ من با یادِ تو معنی پیدا می‌کنه. دلم می‌خواد تا ابد در این دریایِ بی‌کرانِ عشقِ تو غرق باشم، تا ذره‌ذره‌یِ وجودم از نورِ تو پُر بشه و هیچ‌چیزی نتونه منو از این مسیرِ عاشقی دور کنه. تو بهترین رفیقمی، بهترین معشوقم، بهترین همه‌چیزم. ممنونم که اینقدر خوبی، ممنونم که اینقدر مهربونی، ممنونم که اینقدر بی‌حد و حصر عاشقی می‌کنی. این بنده، جز تو کسی رو نداره و افتخار می‌کنه که بنده‌یِ چنین خدایِ بزرگیه
