یه درد دل میخواستم بکنم و اینکه آیا برای شما هم پیش اومده یا نه
هیچ وقت احساس نکردم دیگران برای دیدنم اشتیاقی دارن همیشه اگر خونه ی ما مهمونی داشتیم تقریبا خیلیا نمیومدن درصورتی که خونه ی بقیه خاله هام اینطوری نبود و همه جمع میشدن ...حتی اگر مهمونشون میکردیم و میومدن برای ساعت ۱۲ شب بار میزدن که برن در صورتی که خونه ی بقیه تا ساعت ۲ و ۳ شب مینشستن ...بخدا نه اهل متلکیم نه آزارمون به کسی میرسه ...حتی توی جمع دوستان هیچ وقت نظر من اولویت نداشت و کسی اهمیت نمیداد اگر به دورهمی برگزار میشد و من نبودم به هیچ وجه کنسل نمیشد اما اگر بعضیای دیگه نبودن حتما کنسل میشد ....گاهی دورهمی میگیرن و خانواده ی ما دعوت نیست ...خدا شاهده ما خیلی خیلی ساکتیم و آزاری نمیرسونیم شما هم تجربه اینو دارید که هر چقدر خوب باشید باز هم آدما ازتون دور میشن ؟ خیلی حس بدیع😞
