همسرم منو گذاشته شهرستان و خودش تهران بود. قرار بود امروز بیاد و یکشنبه برگرده تهران. برادرشوهرم و جاریم گفتن بیا اینجا ناهارتو بخور بعد برو و بعدم نگهش داشتن کمکشون بدن..خیلی دلخورم چون برنانه هام به هم ریخته و این که از اول صحبتی نکردن از این که کمک می خوان و همش با سیاست کاراشونو پیش می برن...ولخورم که به من یه زنگ نزد بگه تو کاری نداری؟من بمونم؟
من حتی اگر خودم بودم می رفتم کمک اگر کسی درخواست می کرد ولی از این شرایط سخت اوقاتم تلخه. هیچ کس منو حساب نکرد..هیچ کس نگفت یوی اینجا چشم به راهه.
هم حق داری هم دیگه زیاد حساس شدی
اونا سیاست ندارن عزیزم مشکل از شوهرته
باید میگفت زنم تنهاست میرم پیشه اون ناهار بخورم
نه اینکه انقد ریلکس وایسته
بعدم اونا چیزی نگفتن نگفتن شاید حواسشون نبوده
شوهرت باید حواسش می‌بود که نبود
شوهرت اومد حتما باهاش با نرمی صحبت کن بگو
ازش انتظار داری که تو رو قبلش درجریان بزاره
بگو برنامه داشتی میخواستی شیطونی کنی ولی الان
که اینجوری کرد کنسل شد 🤪🤪
چه عمل انجام شده عزیزم از اول که نگفتن برا اسباب کشی
برا ناهار گفتن همونجا باید میگفت زنم منتظرمه میرم
نمیتونم وایستم ان شاء الله دفه بعدی با زنم میام
نه اینکه اونا بگن ناهار وایستا اونم بگه چشم 😐
بعدشم بهش بگو حداقل خبر میدادی بهم
ولی دیگه از کفت رفت
دفه بعدی هم اینجوری بشه بازم این شیطون بازی های
منو از دست میدی...
