وقتی تو جمع حرف می زنم قیافه مامانم عوض میشه

اخی عزیزم درکت میکنم چقدر بده خدا خودش ب راه راست هدایتشون کنه 

منم مامانم نمیفهمه کم داره با من بیچاره دشمنه نمیدونم چکارش کردم بعضی وقتا میگم این اصلا منو نزاییده

اره تازه مثلا یه موفقیت خواهرمو آنقدر بزرگ میبینه ولی من هزار تا کار کنم به چشمش نمیاد . خیلی واسم عجیبه  هر جا میریم برمیگردیم بعدش انگار با من دعوا داره و میخواد حمله کنه از عصبانیت  . حتی بیرون رفتن ساده . و هم اینکه یکی به خواهرم فقط شماره بده میگه وای هزار تا میخوانش  هزار تا عاشق داره ولی من هزار تا خواستگار در خونمون بزنه میگه هیچکی نخواستت .  ولی خب چه میشه کرد به هر حال پدر مادر هستن   کلا پیوندهای خونی عمیق مادر پدر  فرزند   رو فقط باید تحملشون کرد بگو من اونارو دوس دارم ولی نظر اونا برام مهم نیی و خودت رو خلاص کن .  و توقعی ازشون نداشته باش  همینه نمیشه کاریش کرد   

سخته

دیگه آدم از مادر نباید بخوره

ببین شاید دردناک باشه حرفم ولی حقیقتش اینه که ما هر کاری میکنیم برای دل خودمون میکنیم اون لحظه چون آروم میشی کمکشون میکنی. بذار  معاملت  با خدا باشه   تو واسه اون خیر کن  نه واسه بنده اش . یکار خوبی که رر حق خانوادت میکنی یا هر آدمی تو ذهنت فقط بگو من واسه خدا میکنم .این خیلی منو آروم میکنه . کاری هم میکنی اول خدا و نیکی بعد خودت رو اولیت بذار .  اهمیت نده بیخیال باش از این به بعد و هر گاری که میکنی به نیت خیر و نیکی در راه خدا انجام بده همین . 

عزیزم شما هنوز به مادرتون وابسته هستید و این خوب نیست از این به بعد اصلا به ریکشن های مادرتون اهمیت ندین اصلا موقع صحبت به مامانتون نگاه نکنید اگر بعدش بهتون گفت چرا این حرف رو زدید هم بهش بگید که خودتون بزرگ هستید و تشخیص میدید شما خودتون مادرتون رو بد  عادت کردید شما یه خانم تحصیلکرده هستید و نیاز به تایید دیگران ندارید درضمن حتی خود ما هم ممکنه توی حرف زدنمون گاهی اشتباه کنیم ولی لازم نداریم به کسی جواب پس بدیم

کاملا مشخص هست که خانم فهمیده و دوست داشتنی هستید خودتون رو دوست داشته باشید امیدوارم موفق باشید