دعوا کردم باهمسرم بخاطر بچه ها

سلام.پسر بزرگم امسال میره اول.یه پسر خوب  مودب.البته فصولی هم داره خیلی باهوشه.توی پیش قران یادش دادن قشنگ با قووئدش میخونه هر متنی بدیش میخونه عاشق زبانه و یه سه ترم فرستادمش و بخاطر نوشتن که داشت نرفت ولی هنوز مرور میکنه بعد دوسال.خیلی درک بالایی داره .فقط اینکه وقتی دعواش بشه زودی قهر میکنه و از وسیلش میگذره.پسر دومم نزدیک سه سالشه با جیغ و داد هرچی بخاد میگیره اگه نگیره هم کلی گریه میکنه.که هردوتاشون بنطر خودم رفتارشون طبیعیه.حالا شوهرم میکه پسر بزرگ بره مدرسه بی عرصس و از حقش نمیتونه دفاع کنه .همیشه میگه این بی عرصس .ایقد دیگه امروز نا احت شدم که دعوامون شد.گفتم پسرم با شخصیته و همه مثل هم اهل قلدربازی نیستن  هرکی یه شخصیتی داره چرا همش میگی بی عرضه.اگه اون بی عرضس تو به عنوان پدر چیکار کردی براش.تو که هر وقت همسایه بگه پسرت فلان کار رو کرد تو زود قبول میکنی حتی میزنیش بعد میفهمی اصلا کار پسر تو نبوده..گفتمش توام پدر خ بی نیستی براش و میخای دعوا کنه و ازحقش نگذره ولی بزنه پسر مردوم رو دستش رو بشکنه بعد بیای بگیش چرا زدیش چرا چرا چرا.این بدبخت نمیدونه باید چه کنه.حالا توی دعوا به من میگه هر روز بیشتر ازت حالم بهم میخوره.منم ساکم رو بستم و عصر میرم خونه داداشم .لعنت به دنیا که پدر و مادری هم ندارم برم اونجا.ولی گفتمش قرض ضد تهوع هست خونه بخور تا عصر هم دیگه من خونه نیستم..ایقد ازش ناراحتم که نگو.میتونستم جوابایی بدمش که سر بالا نکنه ولی بچه ها بودن و نخاستم دعوا کنم..فقز سخصیتی ر  واقعا سخته تحمل کردن.