والا تو تصورات و خیالات خودم زندگی خوب و عاشقانه ای دارم ولی وقتی واقعیات زندگیها رو میبینم، تصوراتم بهم میریزه. انقدر اینجا خیانت خوندم که به خودم شک میکنم که نکنه منم خیانت کنم؟! یا مثلا شکاکیت و پارانوئید.
آدم پیش خودش تصور میکنه خودش آدم نرمالیه ولی وقتی در مقابل دیگری قرار میگیری میبینی انتظار طرف مقابل یه چیز دیگه است. تو هرچقدر از خودت بگذری، باز انتظارات طرف مقابل یه چیز بالاتره. انگار همیشه باید کوتاه بیای تا همسرت راضی باشه.
