پیامبر و عایشه هنگام ازدواج هر دو چند سال سن داشتند؟
عرض سلام و ادب
سن پیامبر(صلی الله علیه و آله) هنگام ازدواج با عایشه حدود 53 تا 55 سال بوده است. در مورد سن عایشه هر چند برخی تلاش دارند بنابر دلایل و انگیزه های مختلف عایشه را خردسال معرفی کنند، ولی بررسی گزارشات تاریخی ثابت می کند عایشه هنگام ازدواج حدود 20 سال یا بیشتر داشته است.
بخاری در کتاب تفسیر خویش حدیثی را از عایشه نقل نموده، که در آن میگوید: هنگام نزول آیه "بل الساعه موعدهم و الساعه ادهی و امر" که جزء سوره "القمر" به حساب می آید، من "جاریه" ای بودم و بازی میکردم. (1) لفظ "جاریه" در زبان عرب به معنی دوشیزه آمده است. کتاب های تفسیر و حدیث می گویند: این آیه هشت سال قبل از هجرت پیامبر به مدینه نازل شده است. اگر سن عایشه را هنگام نزول این آیه ده ساله فرض کنیم، سن ایشان هنگام ازدواج باید در حدود بیست باشد.
علاوه بر این بر اساس روایت های معتبر تاریخی اهل سنت، "اسماء" خواهر بزرگ عایشه ده سال از او بزرگتر بوده است. (2) منابع معتبر تاریخ گزارش می دهند که اسماء در سال هفتاد و سوم هجری در صد سالگی بدرود حیات گفت. (3) اگر اسماء در سال هفتاد و سوم هجری صد ساله بود، پس عمر او هنگام هجرت باید بیست و هفت و یا بیست و هشت باشد. بر اساس این روایت تاریخی اگر عمر اسما در اثنای هجرت بیست و هفت و یا بیست و هشت باشد، عایشه در آن زمان باید هفده ساله و یا هجده ساله باشد. اگر عایشه در سال اول و یا دوم هجری ازدواج نموده باشد، باید عمر ایشان در اثنای ازدواج هجده و یا بیست باشد.
ابن هشام از اولین نگارندگان سیرت پیامبر معتقد است که عایشه از نخستین پیروان محمد (صلی الله علیه و آله) و از کسانی که در سال های نخست اسلام، ایمان آورده بودند. (4) برای پذیرش دینی باید کودکی حداقل بتواند راه برود و حرف بزند. پس اگر عایشه در سال اول بعثت پیامبر سه ساله و یا پنج ساله بوده، پس هنگام ازدواج باید حد اقل شانزده و یا هجده ساله باشد. ابن هشام می گوید که عایشه بعد از هجده نفر ایمان آورده است.(5) بر مبنای سخن ابن هشام،سن عایشه هنگام ازدواج باید در حدود شانزده تا بیست سال باشد.
پی نوشت ها:
1. فتح الباری، شرح صحیح بخاری، قاهره، مصر، المکبه السلفیه، 1407ق، ج8، ص486.
2. ذهبی، سیر اعلام النبلاء، موسسه الرساله، بیروت، لبنان، 1992م. ج2، ص 289. ابن کثیر، البدایه والنهایه، دارالفکر العربی، مصر 1933م. ج8، ص 371.
3. البدایه و النهایه، ج8، ص372. 4. ابن هشام، السیره النبویه، مکتبه الریاض الحدیثه، الریاض، المملکه العربیه السعودیه، ج 1، ص 234.
5. همان، ص 271.