خیلی کم درمورد احساساتم و دردام با کسی صحبت میکنم ولی گاهی آدم نیاز داره با یکی صحبت کنه، ولی هروقت با دوستم صحبت میکنم بعدش عذاب وجدان میگیرم، چون قبلا ینفر درمورد چیزایی که درددل کردم پشت سرم حرف زد، اما واقعا نمیخوام انقد تنها باشم انقد همه گفتن رازتو نگه دار با هیشکی حرف نزن منم که زخم خورده بشدت همین رویه رو پیش گرفتم الان منزوی شدم
ع منم
همه میخوان قضاوتت کنن
بهتر که قلبت صندوق اسرار باشه
با بقیه ارتباط بگیر
ولی زود صمیمی نشو و همه چیز رو بهشون نگو که بهت آسیب بزنن
این بحثش خیلی طولانیه اگه بخام کامل بگم باید تا صبح فقط تایپ کنم که الان نمیتونم ، ولی خلاصه بخام بگم من خیلی ساکت ام تو مدرسه ، ( کلاس هشتمم) با هیچکس حرف نمیزنم ، همیشه یه گوشه کلاس ساکت نشستم ، دلیلش؟ از یه طرفی خجالتیم ،( البته تو خونه و جایی که با آدماش راحتم خیلی پرو و قلدر و پر حرفم البته قلدر که نه منظورم اینه که مظلوم نیستم) از طرفی وقتی با کسی راحت نباشم حرفم نمیاد ، یعنی نمیدونم چی بگم ، آره خلاصه
منم تو مدرسه همینطوری بودم تا کلاس نهمم کلا منم تو مدرسه خیلیی ساکت بودمم
از دهم سعی کردم رو خودم کار کنم و ارتباط بگیرم و منتظر نباشم بقیه قدم اول رو بردارن برای صحبت خودم پیش قدم شدم
و خداروشکر از دهم تا الان که دانشجو ام دوستای صمیمیم شدن
توام پیش قدم شو برای صحبت با بقیه
عین منی خواهر
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
56 ثانیه پیش
58 ثانیه پیش
59 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
