عتاب یار پری چهره عاشقانه بکش
که یک کرشمه تلافی صد جفا بکند....
به به
ی توپ دارم قلقلیه سرخ و سفید ابیه میزنم زمین هوا میره
دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا
دوش دیدم که ملائک درمیخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند
دل نیست چو پرنده که چو برخاست نشیند
ازگوشه بامی که پریدیم پریدیم
دوای درد ما را یار داند
بلی احوال دل دلدار داند
دلم در دست او گیر است
خودم از دست او دلگیر
طبیبم گفت درمانی ندارد درده مهجوری
چه ها با جان خود دور از رخ جانان خود کردم
مگر دشمن کند اینها که من با جان خود کردم
طبیبم گفت درمانی ندارد درده مهجوری
دروغ میگفت خود را کشتم و درمان خود کردم
بادامی که رسد تحفه ز دوست
تو همانی آری
من چه دانم چیستی
می شود رخسار ما بشاش یا
می رود خنده دوان
می نشیند زهر تلخی بر لبان
هر چه نوشم آب باز کافی نیست
این غم بادام تلخ
فانی نیست
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
