بچم دوسالشه از ۶ماهگی متوجه شدیم ژنتیکی کم بیناس از اون زمان درهای خوشی روم بسته شده ۲۴ساعته گریه میکنم موهام سفیذ شدن هیچ حوره نمیتونم کنار بیام دارم دق میکنم کاش بمیریم راحت شیم چه این زندگی چرا هرچس خوب تر باشی بدبخت تری هرچی بدتر خوشبختر
الان که دارم اینو برات مینویسم، کاملاً رایگانه، ولی واقعاً نمیدونم تا کی رایگان بمونه! من و دخترم بدون حتی یه ریال هزینه، یه ویزیت آنلاین از متخصص حرفهای گرفتیم. کامل بدنمون رو آنالیز کرد، تکتک مشکلات رو گفت و راهحل داد.
خودم کمر و گردنم خیلی مشکل داشت، دخترم هم پای ضربدری و قوزپشتی داشت… و باورت میشه؟ همهش رو درست کردیم!
من دارم دنیامو تغییر میدم .یه مسیر جدید برای خودم انتخاب کردم با همه سختیا محدودیت ها من میتونم خودمو به اوج برسونم .یعنی این کارو با تموم وجود بلدم🦋 تا کی قراره دست دست کنیم؟همه چی از خودمون شروع میشه چه بپذیریم چه نه ✅پس بزن بریم برای فصل تازه 😌
حق داری کلافه باشی مشکل کوچکی نیست ولی ببین هرروز علم داره پیشرفت میکنه بچه های کوچک هم پتانسیل درخشانی برای بهبود دارن بخاطر مخزن سلول بنیادی ذاتی که دارن نباید ناامید باشی خدا کمک میکنه حل میشه انشالله
کاش میشد از مردگان پرسید : آیا بالاخره رنج پایان یافت؟
بزن به بی خیالی مگه دنیا فقط مال سالم و خوشگلاست...مال ما هم هست...
من از پیشکسوت های سایتم،سال96 اینا عضو شدم،کاربریم رفت...شمایی که داری این امضا رو میخونی امیدوارم هرچی توی دلته برآورده به خیر بشه برات...اگر دلت خواست بگو برات صلوات بفرستم...