بعضی موقه ها مامانم بزرگ ترین دشمنم میشه حس بدی دارم بهش

من بابام اعتیاد داره و سرکار نمیره خیلی وقته من  دوسه سالی هست خودم کار میکنم توخونه رشتم طراحی دوخت بود و کارمم مربوط ب همونه 

ممنون ازینکه اومدین😍😍  داستان من خیلی مفصله نمدونم از کجا بگم مامانم مجبورم میکنه زیاد کار کنم و خب همونطور ک میدونید کار سنگینیه و منی ک ۲۰ سالمه نمیتونم یک سره پای چرخ بشینم 

امروز از باشگاه اومدم خسته و بی حوصله هنوز نزاشت یکم استراحت کنم گفت حالا ک تغذیه بعد باشگاهتو خوردی بیا این کارارو بزن ک میخواد بیاد دنبالش من  بخواطر اینکه سال ها از وقتی عقلم یکم کامل تر شده بهش گفتم زندگیش و درست کنه و ی فکری بکنه حداقل بخاطر من اما کاری نکرد  و وقتی باهاش حرف میزنم فقط گوش میکنه برای همون من کینه ازش تو دلم انبار شده

منم زورم میاد ک من تک فرزندم من جور زندگیشونو بکشم اخه تا کی تو این زمونه با مخارج مگه میتونم هم نیازای خودمو برطرف کنم هم خرج بابام همم خونه 

چرا کسی نمیادددد

خیلی دوسش دارم ولی منم ادمم منم اعصابم خورد میشه از دستشون مگه من چی خواستم من یدونه بودم نمیگم بهترین زندگی میخواستم اما باید ی زندگی معمولی حداقل داشتم الانم ک دیگه خرج خودمو درمیارم ولی اعتماد بنفسم کم شده عصبی  و پرخاشگر شدم  بدترین حرفارو ب مامانم میزنم من بابامو کار ندارم اون تو منجلاب خودشه و ب شدت پر توقع و پرو هست اما مامانم نباید میزاشت کار ب اینجا بکشه خیلی زیادی خونسردو صبوره ازین چیزاش حرص میخورم برعکس منه

بنظر شما مامانم نباید از ریشه مشکلشو حل کنه بجای اینکه رو من و خودش فشار بیاره؟؟  خودشم خیلی اذیت شده تو زندگیش هیچ وقت طعم خوشبختیو نچشیده غیر از چند سال اول خونه داریش

خودشم کمکم میکنه خیلی ولی سرکار هم نمتونه بره چون اضافه وزن داره و کلا سختشه کار بیرون  و اینکه الانم دیابت گرفته دیگ حالش بد میشه