من ده دست بیشتر لباس دارم مثال میزنم اما بازم میگم فلان چیزو نذارم همش دنبال موفقیتم دنبال پول دراوردنم آروم قرار ندارم همش دنبال پیشرفتم همش احساس میکنم عقبم باید تلاش کنم همش حس میکنم اون چیزی که میتونم باشم نیستم اما بعضی هارو میبینم همسن سال خودم میبینم خونه دار هیچ کاری نمیکنه به همون خونه داری اکتفا میکنه همون چیزی که داره سه دست لباس داره با همون خوشه لذت میبره از همون خونه داری با همون چند لباسش میخنده شاده قانعه اونا چجوری به این آرامش رسیدن ؟؟ چرا من همش در حال تکاپو ام چرا نمیتونم از داشته هام لذت ببرم ؟؟ چرا فکر میکنم هیچی ندارم ؟؟
اول اینستاگرام حذف کردم بعد به مرور خوب شد
اینستاگرام ندارم اهل چشم هم چشمی نیستم انگار ذهنم مشکل داره
همیشه قانع بودم هیچ توقعی ازشوهرم نداشتم سالی یه باربرای خودم لباس میخریدم اول میگم بچهام بعدمیگم خودم
خوب کمالگرایی خوبه ادم باید دنبال پیشرفت باشه
تلاش و تغییر دادن شرایط چیزیه که تو قران هم اومده
ولی سخت نگیر به خودت .. یه وقت کلی پول جمع می کنی با یه موشک یا زلزله و... ممکنه از دستش بدی
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
44 ثانیه پیش
44 ثانیه پیش
47 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
