خانم های آویزون 🙃

حرف های شما رو قبول دارم ولی مسئله اینه که زندگی شخصی من یه معامله نیست که برد برد داشته باشه . زندگی من باید آرامش و درک و تفاهم توش باشه . شوهر منم خوبه چون اپتو خانواده خوبی بزرگ شده . رفتار های پدرش رو دیده و یاد گرفته . اول این ک من به خودم گشنگی نمیدم لباس پاره پوره نمیپوشم همه چی در حد خودش داریم شکر خدا . شوهرمم پول اضافه داشته باشه خرج زن دیگه نمیکنه . با کمک هم پس انداز کردیم هم خوردیم هم پوشیدیم هم سفر رفتیم و حالا داریم به یکی از هدف های زندگیمون می‌رسیم کم کم 

ببین یه مثالی بزنم برات . شوهرم بی نهایت آدم ولخرجی بود . از اونا ک پول تو جیبش سنگینی می کرد اصلا نمیدونست چی بخره چطوری خرج کنه . اوایل ازدواجمون یهو می‌دیدی ۴ ۵ مدل میوه خریده هر کدوم ۳ کیلو ۴ کیلو . برای منی ک اصلا میوه خور نیستم . میوه ها میموند تو یخچال خراب میشد می‌ریختم دور . در چند مورد از این کارا می کرد . حالا تو یه جمعی من حرفش رو زدم خاله ام گفت ولش گن بذار بخره عادت کنه مرد باید خرج کنه . ولی من از این فکر خوشم نمیاد مگه برای اون پول زحمت نمی‌کشه؟ مگه جنگه ؟ مگه شوهرم دشمن منه بگم به درک ؟ از یه زمانی کارتش رو گرفتم تمام هزینه های خونه با من بود . هرچی نیاز بود می‌نوشتم باهم میرفتیم خرید ، هم لباس هم خورد و خوراک هم هزینه های جاری زندگی . سه چهار ماه اینطوری کردم همه چی به روال بود . یه روز رفتم تنها طلافروشی یه دستبند خریدم واسه خودم اون موقع شاغل نبودم هنوز ، شوهرم فکر کرد یه تیکه از طلاهای خودم رو بردم عوض کردم . گفتم این پس انداز این ۳ ۴ ماه بود ک کارتت دست من بود و خرجای بیخود رو حذف کرده بودیم . کلی خوشحال شد از این کارم . از اون به بعد تمام پس اندازمون رو دادیم طلا خریدیم . من بعد ازدواجم شاغل شدم و دفتر زدم . دفتر حدودا ۱ میلیارد تومن خرج برداشت از همین طلاها دادیم ، دوباره پس انداز کردیم شوهرم الان داره کارگاهش رو بزرگتر میکنه . حالا هم هیچ اتفاق بدی نیفتاده . مثلا من نگفتم دو کیلو گوشت بخر بیار بکه نه همون یک کیلو بسه ، نگفتم مثلا لباس میخوام بگه همون قبلیارو بپوش . همه چی رو ب حد معمولش داریم