نزدیکه غدیر
مناسبتی هم نیست ولی
همینجوری دلی این شعر رو میذارم
دور شدم از این و آن با خودم آشنا شدم
آینه در حجاز بود عاشق مصطفی شدم
سرمه نمیبرم به چین قند و شکر نمیخرم
نقره و زر نخواستم صاحب کیمیا شدم
بار شتر گذاشتم وقف تو هرچه داشتم
دانه عشق کاشتم در قفست رها شدم
با تو جرس به هر نفس مصرع عاشقانه است
با تو پر از قصیده ام با تو غزل سرا شدم
ای که ملول میشوی از نفس فرشته ها
باور من نمیشود هم نفس خدا شدم
سفره دل برای من باز کن آیه ای بخوان
حرف بزن که مَحرم زمزمه حراء شدم
قطره من فرات شد ذره ام آفتاب شد
پیش تو سیدالبشر سیده النساء شدم
پشت سرت من و علی قامت عشق بسته ایم
تو همه مقتدا شدی من همه اقتدا شدم
من به تو دست یا علی داده ام از صمیم دل
مرگ جدام کرده است از تو اگر جدا شدم
لحظه آخرین غزل ترس ندارم از اجل
پیرهن تو در بغل با تو دوباره ما شدم
