عزیزم مجبور بودیم ب صبر و ادامه
این غم تا همیشه باهامونه ی خلا بزرگ تو قلب و روحمون ب وجود اومده
با عزای غریبه ها هم دوباره ما عزادار میشیم تو هر کناسبتی جای خالیش نمیزاره لذت ببریم
وسط خنده بغض گلومون و فشار میده
من خودم یک سال تمام شبانه روزم با گریه گذشت الان ک سال دومه بازم هر روز اشکم درمیاد ولی نمیزارم کسی بدونه