با پسری که خودش از قبل پیگیرم بود قبول کردم آشنا شم گفتم ببینم حالا پسر خوبیه.قرار اول همو دیدیم گذشت بچه ها من شرایط زندگیم سخته مادرم قلبش مشکل داره وباید قلبش باطری بخوره دوم تیر حال روحیم چند ماه خوب نیس ولی به پسره راجب این شرایطم نگفتم گفتم یکم بیشتر آشنا شدیم میگم بهش الان تو امتحانات هستم ولی حال بدیم بخاطر مامانمه🥲🥲🥲. خلاصه این چند روز خیلی حوصله نداشتم باهاش بحث میگرفتم دیروز گفت بیا حضوری ببینمت رفتم دیدمش یهو برگشت تو به من نمیخوری من نمیتونم بگیرمت تو باید با کسی باشی که بتونه عصبی بودنت تحمل کنه تو عصبی هستی من حوصله ندارم نمیتونم گفت دلسرم کردی بعدم گفت چی میشه من میرم دوماد میشم تو هم میری عروس میشی. بچه ها خیلی دلم شکست وبهم برخورد بعدم با بغض برگشتم. عصری بهش پیام دادم گفتم تو توی زندگی من نبودی ولی من میرم و امیدارم نبودنم ارامشی بهت بده که بودنم نداده
حالا که اون به این نتیجه رسیده که به هم نمیخورید، بهتره خودتو بیشتر اذیت نکنی. تو هم که شرایط سختی داری و ممکنه چیزی رو که می‌خواستی از این رابطه به دست نیاری. بیا بذار هر دو شما برید دنبال چیزهایی که به دردتون میخوره.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
