خودم رو فدای زندگی نمیکردم زندگی رو فدای خودم میکردم
برای خودم آنقدر ارزش میدادم تا برای همه جابیافته
طلاهامو نمی فروختم به هیچ قیمتی چون سرمایه ی زن خانه دار طلا هست
برای هیچ احدالناسی دل نمیسوزوندم
خودم رو به خاطر حرف و کنایه های دیگران عذاب نمی‌دادم
تو چیکار میکردی تو هم بگو
من 20 سال پیش 3 سالم بوده😂
اما همه ی حرفات رو قبول دارم
ممنون که تجربه ات و در اختیارمون گذاشتی
همش درسته من سعی میکنم تو زندگیم رعایت کنم
من تازه بیستو یک سالمه😁
ولی اگه به چن سال پیش برمیگشتم هیچوقت برای قبولی تو دانشگاه خودمو اذیت نمیکردم ی پیام نور میرفتم ی حرفه ای به جای رفتن به ی شهر غریب و درس خوندن یاد میگرفتم
از منی که خیلی خودمو عقل کل میدونستم تصمیم دانشگاه رفتن خیلی بعید بود ولی خب..
۲۰ سال پیش بهترین سال زندگیم بود ۲۰ ساله بودم پام رو ابرها بود پر از موفقیت و شادی بودم نفهمیدم چی شد روزگارم این قدر چرخید
این حسرته یا تجربه؟
کاش ۱۰ سال پیش میشنیدم این حرفارو
بیست نه نوزده سال پیش. به خاطر فرار از خونه پدری ازدواج نمیکردم. و میرفتم دکتر مشکل اعصابم رو حل میکردم و میرفتم سر کار
عزیز جوهب منو ندادی؟
