بچه هارو تو حسرت نذاریم

دقیقا تاثیر میذاره توی ایندش

و هر جوری که بزرگ شه همون‌جوری میمونه

تا بچه دار نشی یا با بچه کوچیک سروکله نزنی نمیفهمی چقدر سخته

شاید اون داد زدن اون لحظه از نظر تو خیلی خشن باشه ولی بچه اصلا اهمیتی نمیده و بیشتر لجبازی میکنه

منم موافق داد زدن نیستم ولی خب نمیشه بچه رو هرچی دست گزاشت خرید! قطعا تربیتش داغون میشه

نمیشه واسه بچه هرچی ک خواست گرفت مثلاپسرمن هرروز ک از کناریه مغازه کفش فروشی ردبشیم دمپایی میخاد حالاشاید با۳۰۰تومن راضی بشه بدعادت میشه دیگه وقتی بزرگ شد چیزای بزرگی میخاد ک شاید درتوان من نباشه وتوقع داره مثل بچگیش همشوبخرم ازالان بایدیادبگیره هرچی ک میخاد نمیشه بخره 

تا وقتی خودتون مادر نشید اینو پرک نمیکنید

بچه های الان به شدت رفاه زده،زیاده خواه،ناسپاس و بی ذوق هستن

همش هم تقصیر والدینی که دارن آرزوهای خودشون رو تحقق میکنن 

😐ما همه دقیقا در رابطه با خواهر زادم اینجوری بودیم که عه سه سالشه

عه چار سالشه 

عه سخت نگیر عه هر چی میخواد بده 

واقعاا بعدا نمیشه کنترل کرد بچه رو!

حس میکنم سن خودت کمه

یهو بچه هفت ساله رو بیایی بخوایی به گفته خودت تربیت کنی 

قاطی میکنه بچه

فک میکنی دیگه گوش می‌گیره ؟

درمورد بحث سوپر مارکت 

تو سوپری جز شیر که به درد بچه ها بخوره هیچ مواد غذایی سالمی نیس حالا میشه مغز تخمه یا آجیل هم حساب کنیم ولی واقعا همشون مضر و اشغال من مادر حق میدم به بچه نه بگن اصلا ربطی به خساست نداره دوس ندارن شکم بچه شون با اشغال پر بشه بعد نهار و شام نمیخورن

😂من شوهرم فروشگاه مواد غذایی داره 

اما پسرم کاملا حساب شده و با برنامه ریزی خوراکی میخوره 

اطرافم فرااااووون پسرایی با همچین تربیتی که بعضی دوستان دارن و طرفدارشم هستن که باید هر چی بچه میخواد تهیه کنیم دیدم که حالا چطوووور ماهیانه بالای پنجاه میلیون از پدرشون میگیرن فقط خرج دوست و رفیق میکنن بمااااند خرج لباس و مسافرت های خودشون ....

عزیزم خوب گفتی ی سوال دارم....ما خیلی میخریم مخصوصا خوردنی ازخوراکی و میوه گرفته تا اغذیه بعد حالا بچمم دیگه خیلی میخاد...حالا مغازه میره مثلا برا بستنی بعد پاستیل یاچیز دیگم میچسبه من گاهی میگم اون دیگه چشاش رو یجوری میکنه نگام میکنه نمیتونم نخرم هم من هم باباش ازطرفی میگم پررو نشه...نمیدونم چکار کنم ...گاهی از زیاده خواهیشه یه چیز دیگه ای نظرشو جلب میکنه و واقعا میدونم اگ بخریم پررو میشه اگ نخریم چشمش روی اون میمونه نمیدونم چی درسته

گفتم موافقم ديگه اونجا نوشتى زير ٧ رو ميخرم منم موافقم 

درسته حرفای شما ولی من وشوهرم وامیدیم بچه دست بزاره روی یک چیز خوردنی ونگیریم بعد هی میگیم وای چشش موند روی اون شوهرم حتی بغض میکنه اگ نگیره من گاهی میگم نگیر ولی یادنگاهش میفتم قلبم دردمیگیره...شاید مازیاداحساسیم

دخترم با من ک هست جرات نداره بیشتر از یه خوراکی برداره ولی شوهرم مثل شماست دلش نمیاد نه بگه میگه هر چی میخوای بردار 

بهش بگین یه دونه اجازه داری برداری اینطوری بنظرم بهتره

شما بچه چهار ساله ات وقتی میره سوپر مارکت و همه نوع خوراکی دلش میخواد چیکار میکنی؟همه رو می خری؟ 

یا با آرامش سرگرمش میکنی و میبریش بیرون؟

اگه سرگرم نشه و فقط جیغ بزنه و پا زمین بکوبه عکس و العملت چیه؟

اتفاقا روان شناسان میگن سن درست تربیت از ۴سالگی شروع میشه الان خودم یه پسردارم سه سال و نیمه خیلی کم باخودم بازارمیبرمش وقتی هم میبرم خوراکی براش نمیخرم برا همین خیلی کم یادمی‌کنه اگه هم بخواد فقط با یک چیز خوشحال میشه توقعش خیلی پایینترازدخترمه که ۸سالشه ازاول همیشه باهام توبازار بردمش همیشه تو خیابون باید خوراکی براش می‌خریدم و کلا هرکس هرچی داشت باید اونم می‌داشت ولی از وقتی کمتربرادخترم خرید میکنم میبینم چقدذوقش بیشتر شده .همسن پسرم بود هم کالسکه داشت هم دوچرخه هم سه چرخه ولی ازهیچ کدوم استفاده نمیکردالانم اسکیت میخواد گفتم دوهفته دیگه میخرم نه زودترنه دیرتر این صبر کردن خیلی برا بچه ها مفیده