سلام دوستان خوبید؟ اصلا اوضاع روحی خوبی ندارم،کسی که منودوست داشت با اجبار خانواده اش زن گرفت اوایل رابطه اش با خانمش خوب نبود خوشحال بودم شاید هنوزم بمن فکر میکنه،خونشون روبرو خونه ماست ،الان اوضاعشون فرق کرده باهم خوب شدن،من آدم بدجنسی نیستم ولی غصه میخورم چون تنها کسی که واقعا احساس میکردم دوستم داره اون بود،احساس میکنم زنش ی چیزی ازم کنده،حالا اگه بچه دارم بشن من چه کنم،چرا اینجوریه همه میگن قسمته ولی چرا هیچ چیز خوبی قسمت من نمیشه
بیشتر آدمای دنیا شکست عشقی خوردن ولی باید پاشی و کنار بیای و ادامه بدی ..قطعن با اون خوشبخت نبودی وگرنه ک قسمتت میشد...در ضمن اون اگدوستت داشت کسی نمیتونه مجبورش کنه پس خودتو الکی گول نزن زندگیتو بکن
عزیزم سعی کن به اونا فکر نکنی
اولش سخت و حتی غیرممکنه
اما کم کم کمش کنی بعد یه مدت کلی تغییر میکنی
برا خودت هدف تعیین کن و به هدف هات فکر کن
میفهمم..پسرا خیلی تحت تاثیر خانواده هاشون هستن دیکاکخانواد ش باهات چپ بودن انتظار وصلت خب نباید نداشته باشی...منم یکی بود توی دانشگاه دو سال دنبالم بودیعد کحور شدیم دیوونم بود بعد ۶ماه گفت خواستگارت رو قبول کن من شرایط ازدواج ندارم واقعنم نداشت ولی من حاضر بودم سالها براش صبرکنم...آخرشم ازدواج کردم بعد یه مدت الان ده سال گذشته
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
