خسته شدم، ۲۲ سالمه و هنوز نتونستم قبول کنم که با پسری وارد رابطه بشم درحالی که تو همین ۳ سالی که دانشگاه درس خوندم حدود ۶۰ نفر پیشنهاد داشتم ولی هیچکدوم رو قبول نکردم با خیال اینکه با کسی وارد رابطه نشم تا یه آدمی مثل خودم خدا بذاره سر راه زندگیم. اما وقتی وضع خراب این جامعه رو میبینم که حتی داغون ترین پسرم حداقل یک بار وارد رابطه شده، دل‌سردم میکنه. با خودم میگم که چی!؟ خودت رو از تجربه این هیجانات داری محروم میکنی که آخر یک پسر لا.شی بیوفته تو زندگیت؟ حداقل این‌چیزا رو تجربه کن که پس‌فردا دلت نسوزه نگی جوونی نکردم.....ولی هرکاری می‌کنم نمیشه انگار تو ذاتم نیست😔
یه مقداری هم کمال‌طلبم و هر کسی به دلم نمیشینه، فقط یک نفر بین اون همه به دلم نشست که اونم رد کردم. از ازدواج سنتی هم متنفرم. همه دوستام میگن حیف این‌همه زیبایی تو نیست که ازش لذت نبری؟
واقعا دلم گرفته نمیدونم چیکار کنم....
