زندگی منو ببینید عبرت بگیرید ، از وقتی که چشممو باز کردم همش درحال کتک خوردن بودم ، همش ۷ سالم بود که مامانم ازمن انتظار داشت تو کارای خونه بهش کمک کنم ، چرا چون از همون اول قبول کرده بود که عمه هامو نگه داره و اونا هم دست به سیاه و سفید نمیزدن ، چون پدربزرگ مادربزرگم فوت کرده بودن و بابام قبول کرده بود خواهراشو نگه داره تا وقتی که سر و سامون بگیرن ، خانم بعد از اینکه من و داداشم به دنیا اومدیم تازه فهمید چه اشتباهی کرده ، انتظار داشت بابام خواهراشو بندازه تو کوچه ، عصبانیتشو سر ما خالی میکرد اونم به بدترین شکل ، یکبار نشد بهمون توجه کنه چون وقتی برای ما نداشت ، هیچوقت یادم نمیره هر وقت دیدار با اولیا میشد تنها کسی که هیچوقت نمیومد مامان من بود ، اون موقع هم عین الان نبود که توجه نکنن اون موقع خیلی سخت میگرفتن ، من همیشه پیش همه خار میشدم ، بعدشم برای فرار از اون شرایط تن به ازدواج با کسی که هیچ حسی بهش نداشتم دادم ، کاش طلاقشو میگرفت میرفت بخدا اگه میرفت من شرایطم بهتر از این بود ، الانم حاضر نیستم حتی صدای مامانمو بشنوم چون مادری نکرده برام ، بهم زنگ میزنه حتی جوابشم نمیدم ، چند روز دیگه هم میرم یه شهر دیگه خونه اجاره میکنم تا کلا قطع رابطه کنم ، بخدا اگه همین الان زنگ بزنن بگن مادرت یا پدرت مُرده ذره ای ناراحت نمیشم چون وقتایی که باید نبودن ، غریبه ها بیشتر برام دل میسوزونن تا اونا
تو با طلاق بقیه چیکار داری
الانم بحثش که پیش میاد مامانم میگه من شمارو ول نکردم من بخاطر شما طلاق نگرفتم ، کاش طلاقشو میگرفت میرفت ، میخوام صد سال سیاه بخاطر ما تحمل نکنه ، جهنم از اون زندگی که ما میکردیم بهتر بود
به چشم دیدم مامان بابایی که واسه بچه طلاق نگرفتن که اگر میگرفتن وضع بچه چقد داغون میشد بدون مامان بابا!
واسه همه نسخه یکسان نپیچیم خب؟
عمه ها چند ساله بودن ؟
مامانت مقاومت نکرد خواهر شوهراش نیان خونش؟
مگه چند سالشون بود که اوردشون
خیلی بده مردی ک دست بزن داشته باشه ادم هر کاری هم میکنه مدام تو استرسه
پس تمام مشکلات زیر سر خواهر شوهر های مامانت هست
به مامانت چی کار داری
برو از عمه ها انتقام بگیر !!!!
نخیرم هیچ غریبه ای نمیاد دل بسوزونه اونا هم بیان کنارت زندگی کنن خود واقعیشونو نشون میدن میگی صد رحمت به پدر و مادرم
بعدشم هر کسی خودش واسه زندگیش تصمیم میگیره به کسی نگید چیکار کنن یا نکنن
