چیکار میکنین تا حالتون خوب بشه

سر شوهر مظلومم غر میزنم خخخ طفلی

اصن بعدش انقد حالم خوبههههه ولی اون نه😶

کتاب می خونم یا فیلم می بینم. توی اون لحظات اصلا از این دنیا جدا می شم. خیلی خوبه

هیچی وا میدم میزارم همه چی خودش بگذره البته بستگی به شرایط الانمم داره الان چون سرماخوردم میگم جهنم هرچی شد ولی وقتای دیگه در حال جنگم

عین اان من هیچی سرنماز کلی اشک ریختم دیشب جوری که نمازمو با گریه خوندم

امروزم سر نماز یه دادو بیدادی کردم که خدایا چرا اذیت میکنی چرا زجر میدی من فک کردم تورو دارم ولی انگار توام قهری اصلا دیگه چیزی ازت نمیخوام هرکارمیخوای با من بکن فقط بدون من بریدم

خلوتی گریه می کنم ولی نمی ذارم زیاد حالتام ادامه پیدا کنه. سریع به چیزای مثبت دور و برم فکر می کنم تا قضیه جمع شه 

فیلم میبینم آهنگ گوش میدم میرم خرید پیاده روی خرید واقعا عالیه

دوش آب گرم😶😚

من الان این حسو دارم، نا امیدم از آیندم، دیگه بچه نمیخوام، 😢😢 میخوام برم، فرار کنم. هیچی درست نمیشه کاش یه بزرگتر داشتیم که میگفت الان همه چی رو درست میکنم میزنم تو دهن دلار و طلا، 😭😭

حقوقمونو نمیدن، کلا زندگی نمیکنم شدم مثل ربات، زندگی نباتی، فقط میخوریم که زنده باشیم، من دلم خرید میخواد، دلم مسافرت میخواد دلم تفریح میخواد، دلم میخواد مهمونی بدم، برم مهمونی..... دلم میخواد برم‌کلاس هنری، برم کلاس زبان، درسمو ادامه بدم ....

دلم میخواد زندگی کنم.😭😭😭

😭😭😭

من هروقت که ناراحت میشم تو خونه که تنها هستم واسه خودم حرف میزنم مثلااگه کسی منو ناراحت کرد تو جمع بلد نیستم جواب بدم تو خلوت تصور میکنم اون آدم جلوم نشسته و همه حرفایی که تو دلم مونده رو میگم درسته بعدش سردرد میکنم بیحال میشم چون عصبانی میشم و با حرص با خودم حرف میزنم کاش آدمها یه کم قبل حرف زدن فکر میکردن من خودم خیلی وقتا سوژه دستم هست که آدمهایی که ناراحتم میکنن بچزونمشون ولی این ککار رو نمیکنم خجالت میکشم تو جمع کسی رو مسخره کنم یا ابروشو ببرم ولی بعضیا اعتماد به نفس دارن راحت مردمو میچزونن و ناراحتشون میکنن من با اینکه اصلا بلد نیستم تو جمع متلک بگم ولی اگه کسی رو ناراحت کنم یا مسخره اش کنم همیشه به مرگ فکر میکنم به این که چه عذابی باید بکشم میگم آدمهایی که ما رو ناراحت میکنن به این چیزا فکر نمیکنن خیلی راحت دل مردمو میشکنن انگار عواقب نداره خیلی اعتماد به نفسشون زیاده کاش آدمها کاری به کار هم نداشتن و میذاشتن هرکی زندگی خودشو بکنه با یه کلمه زندگی و روحیه طرف رو خراب میکنیم کاش یاد بگیریم زندگی دو روزه بزاریم هم خودمون زندگی کنیم هم دیگران 

یه مرحله ای هست به اسم حس بیهودگی... اونم به ۹۰ درصد ادما و وقایع و سوانح و هزار جور کوفت دیگه.. خوشبحال کسایی که به مرحله حس بیهودگی میرسن.. نه حرص میخورن نه هیچی.. فقط به خودشون توجه دارن.. ما را نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است.........