بچه ها من چند سال پیش شاید حدود ۱۰ سال پیش مجرد بودم همیشه نمازام رو میرفتم مسجد محلمون میخوندم
اسم مسجد ما امام حسین بود و بسیار معجزه داشت
من همین الان به همه میگم هرچی دارم از اون مسجد و برکتش دارم
بعد ی روز خادم مسجدمون که یک زن بسیار مومن بود
خب
بقیه ش رو بگو
من برای نماز ظهر رفته بودم مسجد
خادم مسجدمون گفت بعد نماز صبح برادرم زنگ زده بهم
برادرش آخوند بود و قم زندگی میکرد
میگفت بهم زنگ زده گفته خواب دیدم ی سید میاد مسجدتون خیلی خسته و گرسنه هست بهش غذا بدید
خادم مسجدمون گفت منم صبح زود قیمه رو بار گذاشتم
بعد نماز عصر دیدیم از اونور پرده صدا میاد و بچه های مسجد دارن عربی با ی مردی حرف میزنن
خادم مسجدمون شوهرش رو صدا کرد گفت چی شده
شوهرش گفت ی نفر سیده اسمش سید حسن از کربلا پیاده اومده داره میره مشهد
منم اولین سفر مشهدم رو از دست خود امام رضا هدیه گرفتم
بقیش
خادم مسجدمون گفت نگهش دارید بهش بگید جایی نره براش ناهار گذاشتم داداشم خواب ایشون رو دیده
خلاصه اون آقا ناهار خورد و استراحت کرد و میوه بهش دادن راه افتاد پیاده طرف مشهد
خب
هر وقت یاد این خاطره میفتم گریم میگیره
امام رضا چقد هوای زائرشو داره از صبح سفارش کرده بوده براش ناهار بزارن
هعی
کاش ائمه انقدر هوای منم میداشتن
یه ماه قبل مشهد بودیم دعوت شدیم مهمانسرای حرم غذاخوردیم دلتنگ حرمم
من تا اون موقع که بیست و چهار پنج سالم بود فقط مشهد رو از تلویزیون دیده بودم
خواب دیدم دارم به آسمون نگاه میکنم یه مناره بلند که از آسمون گل میریزه روش رو دارم می بینم یه نسیم خنک هم داره به صورتم میخوره
ماجرای سفرش مفصله
ولی وقتی رسیدم رفتم زیارت میخواستم برگردم هتل یه خانمی گفت قراره یکی از صحنا رو گل بارون کنن
از هرکی می پرسیدم نمیدونست حتی خادما خلاصه پرس و جو کردم رفتم صحن رو پیدا کردم
همون مناره که گل می رخیتن روش همون نسیم خنک که به صورتم میخورد یه شاخه گل هم افتاد رو چادرم
خیلی حال معنوی خوبی بود
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
