اینکه روابطمو شدیدا کم کردم دلیلش این نیست که ازشون متنفرم فقط حق انتخاب رو به خودم دادم که با آدمهای دو رو دمخور نشم فقط خواستم به آرامش ذهنی و فکری برسم
منم آرزوم هست دور برم آدمهای خوب باشن ولی خب وقتی میبینم از هر جهت بهم ضربه میزنن است باعث میشه دوری کنم چیکار کنم با آدم دو رو و ذات خراب نمیتونم حرف بزنم
کار خوبی می کنی
خودت آدم خوبی هستی در هر حالتی؟
کینه نداری؟
آفرین
کار خوبی کردین
منم با اکثر اعضای خانوادم در ارتباط نیستم
گاهی میبینمشون و احترام میزارم
در همین حد
آدمای دروغگو ، سطح پایین و پاچه خواری هستن
منم همین کار رو تا حدود زیادی عملی کردم دیدم آدم نمیشن فایده نداره منم خودم اصلا نمیتونم با کسی که اصلا نمیفهمه چه حرفی رو کجا بزنه یا اصلا تو اون موقعیتی که هستیم حرف بزنه یا نزنه،بسازم پس روابطم رو خیلی خیلی کم کردم و راحتم
کینه که اصلا بلاخره جای زخم ها ی مدت میمونه بعد کمرنگ میشه
نمیتونم بگم آدم خوبیم منم کم کاستی های دارم ولی هیچوقت سرمو تو زندگی مردم نکردم و دخالت و فضولی نکردم راجب چیزایی که به من ربط نداره نظر نمیدم بی احترامی نکردم و حسودی نکردم تو عمرم و این اخلاقارو از کسی ببینم فاصله میگیرم
شاید حال دلم خوب نیست شاید دارم از واقعیت فرار میکنم
گذشتم خیلی آزار دهندست چقدر دوست داشتم ی روز جرات اینو پیدا کنم داستان زندگیمو خلاصه وار بگم
ولی خب حتی تو افکارمم ب گذشته میترسم برگردم
من الان فقط خودمو بچه تو شکمم و شوهرمم
دیگه هیچکسو ندارم
حالا تا بچه ات تو شکمت هست یکم نسبت به روابطی که نگرانت می کرده، دور بمون. بعدا بچه به دنیا اومد دوباره بهش فکر کن و بررسی کن. چون الان نی نی آرامش می خواد و تو میگی اونا ناراحتت می کردن پس به خودت فرصت بده تا نی نی تو آرامش باشه تو شکم مامانی
یسال قبل بچه هم قطع ارتباط بودم باز سه سال قبل اون یسال قطع ارتباط بودم و....همینطور بیشتر
کل ده سالی که ازدواج کردم شاید سر جمع یکسال رابطه داشتم باهاشون
ب محض ورود ب زندگیم همه چیو بهم میزنن
روابطم با شوهرم با بچم روحیم غرورم همه چیو زیر پا میذارن
ذره ای برام ارزش قائل نیستن براحتی ب من و همسرم تو جمع توهین میکنن دیگ منم چقدر کشش دارم آخه از ی جا ب بعد گفتم فقط جونم آزاد
البته اینا یه جزئیاته یک بلاهایی سرم آوردن آدم سر دشمنش نمیاره
