تو دروان بچگی و نوجوانی خودمو زمین گیر کردم که درس بخونم که مایه افتخار بشم که یه سر وگردن بالاتر خونواده شم ،شدم، مایه افتخار شدم ولی فقط برای بقیه نه به خودم،سلامت روان خودمو بخاطر بقیه فدا کردم پدر مادر ،از اونها بالاتر شدم دیگه تا جایی که حس میکنم خودشون رو پدر مادر من نمیدونن، دیگه منو خیلی بزرگ میدونن، انگار مامان مامانم هستم، تو همه خانواده و فامیل به یه چشم دیگه بهم نگاه میکنن،شدم کسی که همه بهش حسودی میکنن، شدم کسی که تو ظاهر تو خوشبختی مطلق داره زندگی میکنه ،شدم الگو،شدم یه مامان بزرگ انگار عقل کل هستم، توقعات ازم بالا رفته، شوهرمم فقط بخاطر شغل و شاغل بودنم باهام ازدواج کرد،اگه ترک شغل کنم اونم کار نمیکنه چه بسا طلاقم بده،به مامانم میگم که دیگه نمیتونم کشش ندارم برم سرکار انگار دنیا رو سرش خراب میشه، خسته شدم کاش هیچی نذاشتم هیچی نبودم ولی شاد بودم، کاش هیچوقت درس نمیخوندم، چون شوهرم همه پولای خودش رو خرج خانوادش میکنه کارت منو برمیداره و کارت خودش رو میده خونوادش ، خدایا همه واسه پولت میخوانت حتی ننه بابات شوهرت، کاش هیچی نداشتم هیچی
شغلت چیه
به خودت افتخار کن اول از همه خودت توقعتو از خودت بیار پایین مطمئنم حتی خودت یه خودت سخت میگیری
اسییی لطفا تو که شدی بزرگ همه یخورده هم برای خودت بزرگ باش و مادری کن ،درس خوندی افرین کار خوب داری عالیه ولی کسی حق نداره ازت سو استفاده کنه پولات مال خودتهههه خودت خرج کن پول شوهرتم خرج کن خوبی زیاد کردن زیادم خوب نیست تعادل
عزیزم تازه شما تایم شغلیت کمه من چی بگم که از ۵ صبح بیدارمیشم ۳ظهر میام خونه
تایم تعطیلم ندارم
الانم همه شعبات تعطیل من امروزم کشیک بودم
قدر شغلت بدون
مگه معلمی چقدر حقوق داره؟؟
خیلی هم شغل بالایی نیست که خواهر جان
ماهم معلمیم هشتمون گرو نهمونه
الان من درس خوندم دوسال سر کارم رفتم بعد ازدواج شوهرم اجازه نداد دیگه برم ۸ ساله هر روز دارم عذاب میکشم هر روز که چرا از موقعیت شغلی و اجتماعیم گذشتم فک میکنی مثلا ما چه لذتی داریم که بخاطر ی تومن دو تومن لنگ جیب شوهریم لگد به بختت نزن و لذتشو ببر
اما در مورد شوهرت خودت مقصری چرا کارتتو میدی بهش جسور باش و از حق خودت دفاع کن نذار خرج خانوادش کنه بدرک که دعوا بشه کسی که باخت میده اونه نه تو که یه زن موفقی خواهش میکنم از موفقیت و موقعیت کاریت نگذر هر انسانی نیازمند ی شغل و منبع مالی هست
سلام عزیزم واقعا متاسفم که اینارو میشنوم ای کاش درکنار تلاش برای بهترین بودن به فکر روحیات خودت هم بودی و درکنارش کارایی که ازشون لذت میبری روهم انجام میدادی الان هم دیر نیست عزیزم در کنار شغلت به علایقت بپرداز و خوش بگذرون
چرا تو باید خرج شوهرت رو بدی؟؟؟من هم شاغلم همسرم همیشه میگه پولاتو فقط برای خودت خرج کن هرکاری دوس داری باهاشون بکن ،خرج خونه و بچه ها با من
ولی منم ک ب حرفش گوش نمیدم هرجا دیدم کم اورده خودم بهش کمک کردم اون هم به عنوان قرض گرفته و بعدها پس داده
حق داری. منم یه دوران از زندگی به همین رسیدم انگار کار می کردم و سختی می کشیدم تا خانواده شوهرم در رفاه باشن. جالب بود که حتی حاضر نبودن بچه ام نگه دارن. از اون طرف مادرم واقعا انگار باور داشت خانواده شوهرم من به خاطر شغلم نگه داشتن و من بدون شغل ارزی ندارم و طلاقم می دن!
انگار این شغل یه طنابی شده بود دور گردنم که خفه ام می کرد
از اینجا رونده و از اون جا مونده شده بودم! آخرش آمدم از کارم بیرون.! دقیقا درکت می کنم چی می گی! آنقدر مادرشوهرم حرص می خورد که چرا دیگه سر کار نمی ری! (دلم می خواست بهش بگم زن گنده شوهرم خرجم می ده تو زورت میاد بعد این چند سال که پول شوهرم خرج مهمونی هات و بریز و بپاش هات می کردی زورت نمی امد؟ )
