هیچوقت پشتم نبودن همیشه هروقت بهشون نیاز داشتمپشتمو خالی کردن
و فقط این نبود جوری بودن انگار دشمنمن
تحقیر ،توهین دعوا ،حسادت و باعث ابروریزیم بودن
جلو دوستام،اقوام،همسرم
درسمو خدا کمک کرد خوندم جهیزیه رو خدا کمک کرد گرفتم
الانم که ازدواج کردم دوس دارم کلا تو زندگیم نباشن
ولی هستن
بقیه که تعریف میکنن باباهاشون چقد خوب بودن
مادراشون تمام مدت زایمان پیششون بودن
یا خواهراشون یا برادراشون فلان کارو کردن غبطه میخورم بهشون
اینقد تنهام که حتی نمیتونم بزارم بچه دار شم هیچکسو ندارمممم هیچکس