بعضی ها اینجا خیلی حسود و کینه ورز هستن
آشکارا اعتراف میکنن که حسودن و منتظر خراب شدن زندگی و آسایش و وجه دیگران هستن
کافیه یه عروسی مجلل یا خونه مجلل برن ؛ یا یکی از اقوامشون ازدواج موفق داشته باشه یا یکی به پول و منصب برسه
چنان با حرص و حسد صحبت میکنن درباره اشون که من از پشت گوشی میترسم
دارم فکر میکنم تو اطرافیانم هم ممکنه کسی اینطوری باشه؟؟ تا الان که چیزی ندیدم از این بعد هم خدا انشالله هممون رو دور نگه داره از این شیاطین
اصلا اینجا تعریف خاصی نکنید از خودتون
حسود همه جا هست اصلا حسودی تو ذات ادماس
آفرین منم به همین نتیجه رسیدم. هیچ وقت آدم هیچ جا نباید خوشیشو جار بزنه
شیطان همه جا هست عزیز وقتی تو یک خانواده یکدفعه یک نفر زندگیش چندین درجه بهتر میشه همه غبطه میخورن من حسادت مادر به دختر رو هم شنیدم
من تازگیا فهمیدم یکی از اقواممون اینطوریه وسیله برقی جدید خریدیم بجای مبارک باشه
گفت عه از کجا خریدی کی براتون ضامن شد بیاد برمام بشه
خیلی هم حس بد توی نگاهش بود
ما که تو فامیلمون پر از این آدماست همه چی رو از همه قایم میکنیم بعد صداش درمیاد
مثلا شب زنگ میزنیم برای فردا عصر مراسم عقد دعوت میکنیم یا مثلا دو روز قبل عروسی کارتا رو میدیم یا بچه به دنیا میاد بعد میگیم قبلش نمیگیم حامله ایما هر چی رو جلو جلو بگیم خراب میشه و به هم میخوره ماشالا چن نفر دست به دعا تو فامیل داریم از ترس اونا خیلی مراسما رو نمیگیریم همه چی خلاصه و رسمی و جمع و جور برگزار میشه
خب حسادت خیلی جاها هست خب نمیشه گفت یکی حسود یکی نیست در کل قوه حسد تو وجود همه هست و اینکه بعضیا چشم شورن باعث خرابی زندگی میشه
مگه غریزه فقط مختص به حیواناته؟!
هرموجود زنده ای غریزه داره البته انسان ها با این تفاوت که عقل و روح هم دارن
اینکه گفتم حسادت غریزییه یعنی مختص به بعد جسمانی آدماست ،تو فطرت و ذات آدما نیست
هرچقدر روح بزرگتر باشه حسادت کمتر میشه
ولی هرچقدر به بعد جسمانی خودمون نزدیکتر باشیم درنهایت حسادت بیشتره
اگه آدما غریزه ندارن چطور تمایل به خوردن و آشامیدن دارن؟!غریزه کنترل شده اس اونم فقط با عقل(نظریه ارسطو) ذات همه آدماهم به طور فطری خوبه و خداوند از یه روح قدسی به همه داده بنابراین نمیشه گفت دات وفطرت بعضی خوبه بعضی بد،چیزی که باعث بدبودن آدما میشه غرق شدن تو غرایظ و غفلت از نفس
ولی خب این نظر شماست که محترمه🌱
اما دلیل نمیشه که حقیقت تغییری کنه .....
