۱۸ سالمه و با مادرم خیلی به مشکل بر می خورم.
مامانم یه زن پشت کوهی و فلان نیست خیلی هم روشن فکره و خیلی چیزا بلده و می دونه واسه همین فکر می کنم تجربیات زیادش و دانسته هاش باعث میشه به دنیا بدبین باشه و تو خیلی چیز ها سخت بگیره و به همه تو زندگی شک داشته باشه..
خودش همیشه میگه همه آدمای بدی هستن تا وقتی خلافش ثابت بشه. واسه همین من خیلی مورد امتحان کردنش قرار میگیرم.
حالا از این بگذریم مشکل من با مادرم علاوه بر این یه چیز دیگه س.
البته مشکل رو اکثرا من درست می کنم. یکم حواس پرت و فراموش کارم و باعث میشه خواسته های مادرمو گاهی اوقات یادم بره، مثلا وقتی ازم میخواد بعد از ناهار لباس ها رو بندازم تو ماشین لباس شویی ممکنه یادم بره بعد خیلی ناراحت میشه.
از اول عمرم تا الان تقریبا همینم..
یه موضوع دیگه هست که خیلی لاغرم و میلم به غذا نمی کشه. دکتر میگه چیزیم نیست و ژنتیکی اینجوریم چون مامان و بابامم همچین چاق نیستن.
همین لاغریم باعث شده خیلی ها به مامان و بابام متلک بندازن و بگن یه چیزی بدین بخوره دخترتون. مامانم میگه با این وضعیتت آبروی مارو جلو مردم می بری فکر می کنن ما تو خونه چیزی نداریم بدیم تو بخوری جون بگیری.
زیر چشمام از دوران بچگی که سیاهه و باز مامانم میگم قیافه تو مثل معتاد ها کردی از بس چیزی نمی خوری، آدم خجالت می کشه جایی بگه تو بچه شی
بیرونم میرم ماسک میزنم خداییش چون صورتم لاغره و بینیم آریایی با سیاهی زبر چشام چیز جالبی در نمیاد😐
گوشی و اینترنت شخصی و فضای مجازی ندارم چون مامانم معتقده هر بارکه امتحانم کرده من ازش رد شدم چون از گوشی و اینترنت سو استفاده کردم
(اینجوریم نیست که مثلا تو گوشی با پسرا ارتباط گرفته باشم یا خدایی نکرده جاهای بد رفته باشم تو گوشی. اینجوری که مثلا وقتی ۱۳ سالم بود علاقه داشتم پروفایل ها رو نگاه کنم و مامانم برای اینکه ببینه چقدر به حرفش گوش میدم می گفت پروفایل ها رو نگاه نکن، یا به جز پی وی معلمت و پرسیدن سوالت پی وی کسیو جواب نده و... و منم متاسفانه بچه بودم و نمیدونستم داره امتحانم می کنه و انجام می دادمش، کلی امتحان کردن های مشابه به این خلاصه همین شد که گوشیو ازم گرفتن تا الان که ۱۸ سالمه) حتی اگه بفهمه تو سایت کابری زدن خیلییییی عصبی میشه و میگه با اجازه کی این کارو کردی؟ در حالی که ازش اجازه هم می گرفتم نمی ذاشت اما من واقعا نمی تونم و نیاز دارم به مشورت..
چون پیش روانشناس هم نمی تونم برم... مامانم اعتقادی بهش نداره (در صورتی که میدونه خودم می خوام روانشناس شم تو آینده روانشناسا رو خیلی هم دیس می کنه) میگه روانشناسا که نمی تونن از جزییات زندگی تو و فرهنگ خانوادگیت سر در بیارن پس نمی تونن بهت مشاوره درست بدن و اکثر دانسته هاشون بر اساس کتاب های روانشناسی دانشگاه های خارجه که کاملا با فرهنگ ایرانی و خانوادگی ما فرق دارن. اونا فقط یه مشاوره کلی میدن که اونم به دردت نمی خوره.
من موندم واقعا چیکار کنم، نمی خوام انقدر اذیتش کنم و زندگی خودمو به گند بکشم..
اگه واقعا می تونین کمکم کنین و راه حل بگین، بفرمایید لطفا..
اگه تو سایت روانشناس می شناسید هم تگش کنین بی زحمت🙏
@تراپیست_بیکار
