امشب خیلی دلم گرفته دوست داشتم اینجا درد و دل کنم
از وقتی که فهمیدم دوست و رفیق یعنی چی برای همه دوستام صد خودمو گذاشتم همیشه بودم ، همه جا
هروقت بیرون میرفتیم من حساب میکردم اگه یه وقت نیاز به پول داشتن اصلا نمیپرسیدم چقد میخوای میگفتم بیا کارتمو ببر ، خیلی جاها کنارشون بودم نذاشتم تنها باشن شبای بود که تا اذان صبح پشت تلفن دوستم از زندگیش میگفت و من پا به پاش گریه میکردم .
گذشت تا سه سال پیش ورق برگشت ورشکست شدیم رفتیم زیر کلی قرض و بدهی مجبور شدیم همه چیو بفروشیم ،
اولین نفری که خوشحال شد دوستم بود سوالای میپرسید ازم که جوابشو میدونست اینم میدونست که چقدر اذیت میشم ، تو همین ماجرا من یه مشکل عاطفی برام پیش اومد بازم اونا کنارم نبودن درکم نکردن نصیحتم نکردن فقط گفتن مقصر‌خودتی و ازم فاصله گرفتن
الان که دور و برمو میبینم هیچ کدوم از اون اکیپی که بودیم با من نیست ، نه فقط رفیقام بلکه دوستامم دیگه نیستن بدون هیچ دلیلی هیچ بدی در حقشون نکردم
