تو معلم من هستی
از همون اولِ اول
ولی خوب فرق داری با همه معلمهای عالَم
وقتی میخوای بهم درسی یاد بدی
نمیای دیکته کنی بعدشم امتحان بگیری
تو میذاری من اون درس رو زندگی کنم
گاهی فکر میکردم چقدر تنهام..
ولی کم کم یاد گرفتم که امتحان گرفتنت هم فرق میکنه
وقتی میخوای درس یادم بدی، دستمو میگیری
منو تو آغوش امنت جا میدی
تا نگران هیچی نباشم..
اصلا تو عاشق ترین معلم عالمی
دلت نمیاد دانش آموزات رفوزه بشن
برای همین، راه و نشون دادی
همه فرمولهاشم گفتی
فقط ازمون خواستی بهت اعتماد کنیم
«رب» یعنی پرورش دهنده هستی
پرورش میدی تا برسیم به اوج خوشبختی و سعادت
من هدیه ای برات ندارم، دستام خالیه
اگه بدی دارم که زیاد دارم، شرمندتم
اگه خوبی دارم، تو بهم هدیه دادیش
فقط میگم دوستت دارم..
و بهت اعتماد دارم
تو همه این سالهای عمری که بهم هدیه دادی، دستمو گرفتی که به این نقطه اعتماد برسم
تو معلم خوبی هستی، همیشه کمکم کن تا بالاخره بشم همونی که تو میخوای
این شیرین ترین رویای منه..
راستی، قشنگترین هدیه ات، امام حسین(ع) و محبتشون هست که از عشق خودت بهش میشه رسید
همه عمر برندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
مهرباِن من؛ خدای من🤍
پ.ن: این یک متن دلی بود، نیازه ریشه ای عقایدمون رو تقویت کنیم تا بتونیم طعم عشق واقعی رو بچشیم. نیازه که براش زمان بذاریم، از راه درستش☘️
