داریم یه خونه میسازیم بالای اپارتمان پدر شوهرم اینا بعد من از صبح تا شب کمک دست همسر و پدرش هستیم چون خودشون لشنا به ساخت خونه هستن تمام کارا رو بدون کارگر و اوستا و بنا انجام میدن منم پا ب پاشون دارم کمک میکنم هرچی به شوهرم میگم این کارا کار من نیست میگه ما دست تنهاییم تو هم باید باشی خونه خودمونه میخوایم خودمون خونه دار شیم از طرفی واسه این کار داریم از پس انداز های پرشوهرم استفاده میکنیم همسرم میگه باید وقتی اومدیم طاکن شدیم دیگه خونه دار شدیم براشون خیلی جبران کنیم الانم ثانیه ب ثانیه از سر و کول مادرش میره بالا منم خیلی بدم میاد خودش اصلا متوجه نیست مادرشم حسابی داره با دمش گردو میشکنه من نمیخوام رو این موضوع حساس باشم اصلا ولی یجوری بدم میاد ..نمیدونم چیکار کنم خیلی فشار رومه واقعا تو گرما و افتاب کار سنگین کردن با شوهرمم میگم نمیام ناراحت میشه باباشم ناراحت میشه خیلی ازم توقع دارن چون همیشه تو همه چیز من بودم ..هیشکس منو درک نمیکنه و نمیدونم چیکار کنم واقعا
بگو کمرم دستم درد میکنه چندسالته خانواده ت چیزی نمیگن
خساست چقدرررر
چ کارایی می‌کنی مثلا؟
دیگه عادت کردن
یباره نمیشه پا پس کشید
ریز ریز کمرنگ شو
خیلی سخته کار ساختمان برای یک زن
یکم یکم خودتو بزن به مریضی یه جور نا محسوس.مثلا یبار در حین انجام کار بلند بزن زیر گریه که کمرم گرفت یا مثلا تاندون دستم کشیده شد یبار مثلا از گرما غش کن دیگه یجوری بکش کنار
یا خدا آخه مگه تو کارگری
اصلا کار ساختمان در توان زن نیست حالا رنگ زدن بود یه چیزی
ولی دیوار چینی و اینا خیلی سخته
وای چقدر به شخصیت و سلامتی خودت بی‌تفاوتی. واقعا سیستم و ساختار بدن زن برای کار ساختمانی نیس
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
