بیاین از بدبختیاتون بگین ( لطفا اگه کسی حس می‌کنه بهش انرژی منفی میده نیاد)

شوهر کردنم 

کاش ازدواج نمیکردم

زنده بودن شوهرم کاش بمیره از ته دلم ارزو میکنم

نمیدونم

چند وقت پیش مریض شدم خیلی زیاد

الان ک سالمم حس میکنم زندگیم کامله با اینکه شرایط همونه

و اینکه خانواده هرچیم شده باشه حس میکنم باید خیلی جبران کنم براشون

پس فعلا کار دازم هنوز

منم گاهی این آرزو رو میکنم

چی بگم خواهر من بدتر از اینا رو تجربه کردم 

الان خدارو شکر نرمال زندگیم فقط کار شوهرم درست بشه و خدا بهمون یه بچه بده خوشبخت ترینم

من همیشه

خداروشکر از زندگی راضیم.

چیزایی که گاهی اذیتم میکنن ، مرگ بابام ، اضطراب اجتماعی ، خجالتی بودنم ، سرخ شدنم ، از دست دادن مدرسم ، خود کم بینی.

شوهرم امشب گفت یا باید کلا دست برداری از خیلی چیزا یا طلاق منم گفتم دست برمیدارم 

ولی دودلم 

شاید فردا بگم بهش طلاق 

تا صبح میخوام فکر کنم خووووب فکر کنم

از چی دست برداری؟ 

منم بی پولی زیاد کشیدم

فردا جشن فارغ التحصیلیمه پول دست گل ندارم انقدر گریه کردم‌چشام‌میسوزه

گوشیم دااااغون شده یه مقدار پول پس انداز کردم‌به بابامم گفتم کمکم کنه دادوهوااار راه انداخت باهام دعوا کرد گفت کمکت نمیکنم خیلییی دلم‌گرفته هیچ‌پشتوانه ای ندارم دلم‌بهش قرص باشه

تازه میدونم دیگه هزینه ی تحصیلمو هم‌نمیده🙃

خداخودش رحم‌کنه بهم

بارها فکرکردم که کاش هیچوقت به دنیا نمیومدم ولی هرگز به کشتن خودم فکرنکردم چون همیشه میگم‌زندگی یه فرصته که فقط یه بار هست ولی مرگ‌بالاخره خودش میاد واسه همین ترجیح میدم تالحظه ی اخر زندگیو تجربه کنم وتلاشمو بکنم،شاید شد🙂 خدارو چه دیدی شاید پر گرفتیم...

من بچگیم نداشتیم ولی الان داریم ولی به من میرسه باید پس انداز کنن و چک دارن و سمپادی ام ولی حال روحی خوبی ندارم مدرسه و خونه زندانم بودن از مدیرم متنفرم والدینم که برا این عقیده ان من صبح تا شب باید درس بخونم و پزشکی قبول شم هیچ دوستی ندارم خواهری ندارم همدردی ندارم فقط توهین های برادر کوچیکتر به من و توجه والدین به برادر کوچکتر رو دارم  و صبح تا شب تو خونه ام قایمکی تفریح میکنم قایمکی شادی میکنم قایمکی گریه میکنم و به خودم قول دادم تو اوج عصبانیت کاری نکردم البته نمیدونم واقعا جرعتش رو هم دارم یا نه ولی به ایندم امید دارم یه روز به جایگاهی که میخوام میرسم به دور از این شهر لعنتی به امید اون روز ها زنده ام 

کی چی میدونه بلکه بعد مردن زندگی بدتری نصیبم شد تازه درد مردن هم نمیخوام میدونی از خیلی از کادر بیمارستان شنیدم اونایی که خودکشی میکنن لحظات اخر التماس میکنن که نجاتشون بدن ولی نمیشه و کار از کار گذشته و باید درد بکشن و بمیرن