من بین۱۵تا۱۹سالمه😁😉
واز نظرخیلیاتون هنوز بچم😆
ولی موضوعی که الان میخوام مطرح کنم اینه که من نمیخوام ازدواج کنم.... نه که بگم قصدادامه تحصیل دارم وبه خاطر اونه نه کلا ازدواجو دوست ندارم برعکس هم سن وسالام که آرزوشونه که ازدواج کنن وشوهر داشته باشن😝
شاید اگه طرز فکر منم مثل هم وسن وسالام بود ازدواج میکردم...ولی متاسفانه یا خوشبختانه من آدم واقع بینییم وهمه چیو از تماااام ابعاد بررسی میکنم😊
برای مثال هم سن وسالام فکر میکنن ازدواج اینه که فقط النگو وانگشتر دستشون کنن ولباس عروس بپوشن و بعدم سال های سال مثل محتواهای اینستا وفیلم ترکیه ای عاشقانه وشادوخرم کنار شوهرشون وبچه هاشون زندگی کنن بدون هیچ مشکلی....
ولی فکر من این نیست،فکر من اینه که آیا منی که تو یه خانواده مذهبی به دنیا اومدم میتونم تو خواستگاری سنتی دریک نگاه عاشق کسی شم که اصلا این امکان برامن یکی وجود نداره😂
یا اینکه میتونم برای همیشه اون طرفو دوست داشته باشم وبرام تکراری نشه
اینکه طرف میتونه پشت وپناه باشه برام
یا اینکه بعد ازدواج همون چیزیه که قبل ازدواج نشون میداده...
هیزنباشه،خسیس نباشه و.....
اینکه من وطرف میتونیم مسئولیت یه عمر زندگی رو بدوش بکشیم
اینکه طرف میتونه با سختی ها وگرفتاری های زندگی بجنگه وجا نزنه
اینکه طرف معنی تعهد ومیفهمه یانه
ومهم ترین ترسم اینه که طرفم تو چجور خانواده ای بزرگ شده باشه وچه خلق وخویی ازشون به ارث برده
وهزاااااران چیز دیگه😁
وقتی به همه اینا فک میکنم با خودم میگم بی خیال اصلا همچین مردی وجود نداره وبه این نتیجه میرسم آدم ازدواج نکنه بهتره تا اینکه ریسک کنه وبا یه آدمی که ازنظرش ایده آل نیست وبا معیاراش همخونی نداره ازدواج کنه....
از نظر شما من خیلی حساسم یانه
اینکه یه سوال اگه برگردین عقب بازم ازدواج میکنین یانه؟؟؟😁
