پسر نیستها. قبلا همکلاسی بودیم ، چند ماه میشه ندیدمش. تقریبا هیچوقت به اون صورت تلاش نکردم باهاش صمیمیتر باشم ، یا شایدم بلد نبودم.
بعد از این همه وقت ، هنوزم عکساشو که جایی میبینم ، به ادمایی که باهاش دوستن و باهاش میرن بیرون غبطه میخورم.
بدتر از اون اینه که حس میکنم ، اگه من کافی بودم با هم اوکی میشدیم ، مثلا اگه خوشگلتر بودم .
و بازم یاد اون دوستاش میفتم که بنظرم از من معمولیترم نباشن در یه سطحیم ، و به اونام غبطه میخورم
چقدر حس بدیه